جمشید پیمان،
ما هنوز آتشیم وُ اینجاییم
عاشقانِ شریف وُ شیداییم
باده از شیشه ی وفا نوشیم
تهی از هرچه سود وُ سوداییم
در طریق صفا وُ یکرنگی
هم‌دل وُ همدم‌ایم وُ هم‌رآییم
شب پُر از شعله های سرکش ما
گرچه تا صبحدم نمی پاییم!
چند پرسی؛ کجا؟ چرا رفتید؟
هرکجائیم، ما همین‌جاییم!
بَرنتابیم ظلم شاه وشیخ
با ستم‌دیدگان هم‌آواییم
ما عقابانِ آسمان پوییم
سر به پای خسان نمی‌ساییم
دل نبسته به ساحلِ آرام
موج بالا بلندِ دریاییم
جان‌سپارِ حقیقتیم، امروز
شاهدان شهیدِ فرداییم!
