انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در شرایط حساس و پر تنش بین المللی و شرایط حساس داخلی برگزار شد و از میان دوازده کاندید انتخابات ریاست جمهوری, هیچ کدام از کاندیدا ها به حد نصاب50 در صد آرا نرسیدند, لاجزم انتخابات به دور دوم کشیده شد و دارندگان بالاترین درصد آرا رئیس جمهور امانوئل ماکرون سیاستمدار میانه رو متمایل به چپ از حزب جمهوری به پیش, با کسب 28.4 در صد آرا در صدر و خانم ماری لوپن از حزب راست افراطی جبهه ملی با کسب 23.4 در صد به دور دوم رقابت ها راه یافتند.
شایان ذکر است که افزون بر دو نامزد فوق, ژان لوک ملانشون نامزد چپ های رادیکال, والری پکرس نامزد راست سنتی و وزیر پیشین در کابینه نیکولا سارکوزی, اریک زمور نامزد راست افراطی, یانیک ژادو نامزد حرب سبزها و فابین روسل نامزد حزب کمونیست و روزنامه نگار پیشین, نیز در این رقابت انتخاباتی شرکت کردند.
ماری لوپن دختر ژان ماری لوپن که از سال 2011 رهبری حزب راست افراطی جبهه ملی را از پدرش تحویل گرفته بود,وکیل 48 ساله و آخرین فرزند خانواده لوپن می باشد, او که وکیل مهاجرت است و بنا به شغلی که دارد به کار دفاع از حقوق پناهندگان و مهاجران مشغول است, در عین حال رهبری حزب دست راستی افراطی را هم برعهده دارد, که در صدر اهداف آن اخراج مهاجران از فرانسه می باشد, حال این خانم وکیل و سیاستمدار چگونه می خواهد با این تناقض بزرگ بین شغل و وظایف سیاسی خود کنار بیاید, خود موضوع سئوال است؟!
از دیگر نکات برجسته و قابل توجه در این انتخابات این است که نامزد دیگر راست افراطی بنام اریک زمور جدای از طرح اخراج پناهندگان و مهاجران, با طرح مسائلی از قبیل ممنوعیت حجاب اسلامی, ساخت مساجد و حتی ممنوعیت نامگذاری هایی همچون “محمد” برای فرزندان مسلمانان مقیم فرانسه, حقیقتا در افراط و در کینه توزی نژادپرستانه سقف زده است, و این ظن را تقویت می کند که گویی با هدف سفید سازی و تقویت موقعیت خانم ماری لوپن به صحنه آمده است.
بر طبق اطلاع رسانی وزارت کشور فرانسه تا ساعت15:00به وقت گرینویچ, نرخ مشارکت در این انتخابات حدود 65 در صد بوده است, مشارکت این بار نسبت به انتخابات گذشته در 2017 حدود 69.4 بود, که حدود 4.4 در صد افت و کاهش را نشان می دهد.
فرانسه و انتخابات آن همواره معیار و شاخصی برای سنجش وضعیت جوامع اروپایی است, این دور از انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نمایانگر افت محبوبیت احزاب سیاسی بود, بعنوان مثال حزب سوسیالیست فرانسه که زمانی میدان دار و جلودار بود, و درصد بالایی از آرا را در انتخابات ها به خود اختصاص می داد, اکنون به حاشیه رانده شده است و کمتر حزب و جریانی است که کاندید آن بالای سی در صد آرا را بدست می آورد, البته این وضعیت کلی و جهانی است و خاص فرانسه نمی باشد, دوران حضور احزاب سیاسی در جهان به آخر خط خود دارد نزدیک می شود و جهان در حال گذار آرام از احزاب سیاسی سنتی به دوران جنبش های اجتماعی است, (در مطلب دیگری بیشتر به این موضوع خواهم پرداخت).
پس از مشخص شدن نتایج دور اول انتخابات, نامزدهای راست میانه, سبزها, حزب کمونیست و حزب سوسیالیست اعلام کردند که در دور دوم انتخابات از امانوئل مکرون در برابر لوپن کاندید جریان راستگرای افراطی, حمایت خواهند کرد.
نامزدهای حامی امانوئل مکرون در دور اول انتخابات, حدود 15 در صد آرا را کسب کرده بودند.
دور دوم انتخابات ریاست جمهوری قرار است روز یکشنبه 24 آوریل برگزار شود و پیروز این انتخابات برای یک دوره 5 ساله رئیس جمهور فرانسه خواهد بود.
واقعیت این است که امانوئل مکرون در مقایسه با دور قبلی انتخابات که به ریاست جمهورری او انجامید, افت محبوبیت داشته است, مکرون عملا نتوانست به بسیاری از وعده های انتخاباتی خود عمل کند, در دوران ریاست جمهوری ماکرون ما شاهد سلسله اعتراضات خیابانی جنبش اجتماعی جلیقه زردها بودیم که در اعتراض به قوانین مرتبط با بازنشستگی, تامین اجتماعی, گرانی و… بود, ماکرون همچنین افزایش سن بازنشستگی را در برنامه خود دارد, موارد یاد شده باعث افت محبوبیت اجتماعی مکرون گردیدند. اما در هر حال ماکرون با فاصله روشنی, محبوبیت بالاتری از رقیب انتخاباتی خود خانم ماری لوپن دارد.
چیزی که شخصیت امانوئل ماکرون را برای طیف وسیع تری از رای دهندگان فرانسوی جذاب تر می کند, شخصیت میانه رو اوست, و این که ماکرون عملکرد بالنسبه مثبتی در احیای قدرت فرانسه که در طی سالیان اخیر دچار چالش جدی شده بود داشته است, بخصوص در زمینه سیاست خارجی عملکرد فعال تر و موثر تری در بحران لبنان و دیگر بحران های بین المللی داشته است.
در هر حال نباید از نظر دور داشت که در هر انتخاباتی وقوع نتایج غیر مترقبه امری چندان عجیب و دور از انتظار نیست,لیکن بر اساس حقایق مشخص, نظرسنجی ها و پارامتر های مختلف می توان گفت که رئیس جمهور امانوئل مکرون شانس پیروزی بیشتری نسبت به مارین لوپن در این دور از انتخابات دارد.
کاوه آل حمودی
