چه کسی فکر می کرد که وضعیت معیشت مردم در جمهوری اسلامی تا این حد سقوط کند, که سیر کردن شکم اعضای خانواده آرزویی دست نیافتنی بشود؟
چه کسی فکر می کرد که تحت لوای جمهوری اسلامی ساده ترین و اولیه ترین نیاز های انسانی مانند آب, نان, هوای سالم, زندگی بخور نمیر و زندگی در شان انسان….هم جزو محالات ودست نیافتنی بشود؟
جای سئوال دارد که چه سوپرایز دیگر, و چه بلای دیگری مانده است که این حکومت جنایتکار و ضد بشری بر سر مردم بیاورد, که تاکنون بر سر این ملت نیاورده است؟
بعد از انتخابات پوشالی ریاست جمهوری و بیرون آوردن آخوند رئیسی از صندوق ها و نشستن بر کرسی ریاست جمهوری, با دجالیت خاص خودش و با شعار درمانی شروع به دادن وعده های پوشالی از قبیل مستضعف پناهی و عدالت گستری, تلاش کرد مردم را بفریبد, اما دیری نگذشت که همه شاهد بودیم فقر و تنگدستی روز به روز ابعاد بیشتری بخود گرفت و معیشت دغدغه اصلی بخش وسیعی از مردم کشور شد و سوء تعذیه اقشار وسیعی از مردم را تهدید می کند.
با و جود وعده هایی که دولت رئیسی مبنی بر کنترل قیمت ها و کاهش تورم داده بود اما از ابتدای سال 1401شاهد سیر صعودی قیمت بسیاری کالاها و خدمات مورد نیاز عامه مردم سیر صعودی پیدا کرد, قیمت بلیط مترو که مورد استفاده بخش وسیعی از مردم کم درامد و فاقد خودرو می باشد 25در صد گران تر شد, به تبع آن کرایه تاکسی نیز بین25 تا 35%بالاتر رفت, قیمت اجاره مسکن نیز بین30 تا 70% در بازه زمانی فروردین1400 تا فروردین1401 گرانتر شد,همچنین قیمت خودرو های مونتاژ داخلی طی هفته های اول سال افزایشی بین 60 تا 120% داشته است, بهای کالا های دیگر مانند فولاد و سیمان نیز رشد و افزایش داشته است, هزینه خدمات اینتزنتی و موبایل نیز بین60 تا 100%گرانتر شده است.
پدیده گرانی اما به این چیز ها محدود نمی باشد و هیولای گرانی به محصولات و فرآورده های غذایی هم رسیده است,بر اساس گزارش مرکز آمار ایران نزخ تورم در حوزه کالاهای خوراکی در بازه زمانی اواخر سال1397 تا اوائل سال1398 و اواخر سال 1399 و اواخر تابستان تا اوائل پاییز1400 به ترتیب بین 85% تا کمتر از 70% و در مواردی حدود 50% گزارش شده است, قیمت تخم مرغ با 70%, سیب زمینی 100%, گوجه فرنگی 50% افزایش داشته است.
در آستانه عید سال نو 1401 قیمت آجیل بیش از 100% گران تر شده بود, کما این که قیمت برنج تولید داخلی نسبت به سال قبل تا 120%گرانتر و قیمت آرد نیز این اواخر رشدی5 و در مواردی 10 برابر داشته است.
شکی نیست که این رشد سرسام آور قیمت ها, اعم از خدمات و حمل و نقل و مواد غذایی, امکان دسترسی به آن ها را برای بخش قابل نوجهی از جامعه ما غیر ممکن می کند و گویی در زیر پوست کشور آخوند زده ایران فقر دارد در سایه رافت اسلامی ملایان نهادینه و همگانی می شود.
با نگاهی به این وضعیت فاجعه بار بی اختیار به یاد حرف ها و وعده های دروغین خمینی بنیانگذار جنایتکار جمهوری جهل و جنایت اسلامی می افتیم که خطاب به مردم گفت: «به کم قانع نباشید ما شما را صاحب خانه می کنیم,اتوبوس و آب و برق را مجانی می کنیم و شما را به مقام انسانی می رسانیم»!!!
در پی انتشار فراخوانی مبنی بر تجمع و اعتراض به افزایش بی سابقه قیمت نان در رسانه ها, روز جمعه16 اردیبهشت1401 در برخی شهر های خوزستان جو امنیتی برقرار شد و در همین رابطه پنجشنبه شب15 اردیبهشت دستکم20 تن از جوانان و شهروندان شهر الخفاحیه (سوسنگرد) توسط نیروهای سرکوبگر امنیتی دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شدند, همچنین در شهر ایذه نیز مواردی از اعتراضات و ناآرامی ها گزارش شده است.
در شیراز نیز روز شنبه گذشته تظاهرات گسترده ای در اعتراض به موضوع گرانی صورت گرفت و اقشار مختلف مردم این شهر علیه گرانی روز افزون مایحتاج عمومی تظاهرات اعتراضی برگزار کردند.
متاسفانه طی سالیان می شنویم که دلواپسان نظام مانند همیشه می گویند که اگر جمهوری اسلامی سرنگون بشود ایران سوریه خواهد شد… باید به آن ها گفت که اگر جمهوری اسلامی بماند قطعا ایران تجزیه و بدتر از سوریه خواهد شد.
کسانی که می گویند در همه جای دنبا بالاخره با مخالفان برخورد می شود… باید به آن ها گفت که خیر, جمهوری اسلامی در جنایت و در کشتار بی بدیل است, و هیچ رژیم سرکوبگری رفتاری شبیه به جمهوری اسلامی با شهروندانش ندارد…
اکنون هم بعید نیست عده ای از دلواپسان نظام بگویند که این موج گرانی و کمبود ها در همه جهان هست و خاص ایران نیست, و نتیجه بحران اوکراین است, باید به این عوامل نظام جهل و جنایت گفت بروید کشورهایی مانند قطر,عمان, کویت, امارات متحده عربی, بحرین و… را ببینید و بعد نظر بدهید.
در هر حال چیزی که به تجربه و در عمل بر همه ایرانیان عیان شده است و نیازی به اثبات ندارد, این است که بودن در جمهوری اسلامی به معنی رنج و به معنی عذاب است, در جمهوری جهل و جنایت فقر و تنگدستی عمومی است و جزو تبعات ذاتی زیستن تحت لوای جمهوری اسلامی و نظام ولایت فقیه است.
در حقیقت نکته ای که باید بسیار تامل و مد نظر قرار داده شود اینست که نباید به ملایان اجازه داده شود که صورت مسئله را پاک کنند, و چنین القا کنند که مردم به خاطر مشکلات و کمبودهای معیشتی اعتراض می کنند, تا بگویند این اعتراض به خود نظام نیست, و به نوعی کل مطالبات مردم را به تحریم ها و مشکلات بین المللی با ابرقدرت ها گره بزنند….
نباید به ملایان اجازه داد صورت مسئله و مشکل اصلی را که همانا آزادی و اعتراض به دیکتاتوری است, تحت الشعاع مشکلات معیشتی قرار بدهند و به نوعی صورت مسئله را عوض کنند, نباید فراموش کرد که اولین, فوری ترین و اصلی ترین اعتراض باید به نبود آزادی باشد, و نباید کمبود ها و گرانی باعث کمرنگ شدن اصل مسئله گردد, اصل مسئله همانا سرنگونی ارتجاع مذهبی است.
کاوه آل حمودی
چه کسی فکر می کرد که وضعیت معیشت مردم در جمهوری اسلامی تا این حد سقوط کند, که سیر کردن شکم اعضای خانواده آرزویی دست نیافتنی بشود؟
چه کسی فکر می کرد که تحت لوای جمهوری اسلامی ساده ترین و اولیه ترین نیاز های انسانی مانند آب, نان, هوای سالم, زندگی بخور نمیر و زندگی در شان انسان….هم جزو محالات ودست نیافتنی بشود؟
جای سئوال دارد که چه سوپرایز دیگر, و چه بلای دیگری مانده است که این حکومت جنایتکار و ضد بشری بر سر مردم بیاورد, که تاکنون بر سر این ملت نیاورده است؟
بعد از انتخابات پوشالی ریاست جمهوری و بیرون آوردن آخوند رئیسی از صندوق ها و نشستن بر کرسی ریاست جمهوری, با دجالیت خاص خودش و با شعار درمانی شروع به دادن وعده های پوشالی از قبیل مستضعف پناهی و عدالت گستری, تلاش کرد مردم را بفریبد, اما دیری نگذشت که همه شاهد بودیم فقر و تنگدستی روز به روز ابعاد بیشتری بخود گرفت و معیشت دغدغه اصلی بخش وسیعی از مردم کشور شد و سوء تعذیه اقشار وسیعی از مردم را تهدید می کند.
با و جود وعده هایی که دولت رئیسی مبنی بر کنترل قیمت ها و کاهش تورم داده بود اما از ابتدای سال 1401شاهد سیر صعودی قیمت بسیاری کالاها و خدمات مورد نیاز عامه مردم سیر صعودی پیدا کرد, قیمت بلیط مترو که مورد استفاده بخش وسیعی از مردم کم درامد و فاقد خودرو می باشد 25در صد گران تر شد, به تبع آن کرایه تاکسی نیز بین25 تا 35%بالاتر رفت, قیمت اجاره مسکن نیز بین30 تا 70% در بازه زمانی فروردین1400 تا فروردین1401 گرانتر شد,همچنین قیمت خودرو های مونتاژ داخلی طی هفته های اول سال افزایشی بین 60 تا 120% داشته است, بهای کالا های دیگر مانند فولاد و سیمان نیز رشد و افزایش داشته است, هزینه خدمات اینتزنتی و موبایل نیز بین60 تا 100%گرانتر شده است.
پدیده گرانی اما به این چیز ها محدود نمی باشد و هیولای گرانی به محصولات و فرآورده های غذایی هم رسیده است,بر اساس گزارش مرکز آمار ایران نزخ تورم در حوزه کالاهای خوراکی در بازه زمانی اواخر سال1397 تا اوائل سال1398 و اواخر سال 1399 و اواخر تابستان تا اوائل پاییز1400 به ترتیب بین 85% تا کمتر از 70% و در مواردی حدود 50% گزارش شده است, قیمت تخم مرغ با 70%, سیب زمینی 100%, گوجه فرنگی 50% افزایش داشته است.
در آستانه عید سال نو 1401 قیمت آجیل بیش از 100% گران تر شده بود, کما این که قیمت برنج تولید داخلی نسبت به سال قبل تا 120%گرانتر و قیمت آرد نیز این اواخر رشدی5 و در مواردی 10 برابر داشته است.
شکی نیست که این رشد سرسام آور قیمت ها, اعم از خدمات و حمل و نقل و مواد غذایی, امکان دسترسی به آن ها را برای بخش قابل نوجهی از جامعه ما غیر ممکن می کند و گویی در زیر پوست کشور آخوند زده ایران فقر دارد در سایه رافت اسلامی ملایان نهادینه و همگانی می شود.
با نگاهی به این وضعیت فاجعه بار بی اختیار به یاد حرف ها و وعده های دروغین خمینی بنیانگذار جنایتکار جمهوری جهل و جنایت اسلامی می افتیم که خطاب به مردم گفت: «به کم قانع نباشید ما شما را صاحب خانه می کنیم,اتوبوس و آب و برق را مجانی می کنیم و شما را به مقام انسانی می رسانیم»!!!
در پی انتشار فراخوانی مبنی بر تجمع و اعتراض به افزایش بی سابقه قیمت نان در رسانه ها, روز جمعه16 اردیبهشت1401 در برخی شهر های خوزستان جو امنیتی برقرار شد و در همین رابطه پنجشنبه شب15 اردیبهشت دستکم20 تن از جوانان و شهروندان شهر الخفاحیه (سوسنگرد) توسط نیروهای سرکوبگر امنیتی دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شدند, همچنین در شهر ایذه نیز مواردی از اعتراضات و ناآرامی ها گزارش شده است.
در شیراز نیز روز شنبه گذشته تظاهرات گسترده ای در اعتراض به موضوع گرانی صورت گرفت و اقشار مختلف مردم این شهر علیه گرانی روز افزون مایحتاج عمومی تظاهرات اعتراضی برگزار کردند.
متاسفانه طی سالیان می شنویم که دلواپسان نظام مانند همیشه می گویند که اگر جمهوری اسلامی سرنگون بشود ایران سوریه خواهد شد… باید به آن ها گفت که اگر جمهوری اسلامی بماند قطعا ایران تجزیه و بدتر از سوریه خواهد شد.
کسانی که می گویند در همه جای دنبا بالاخره با مخالفان برخورد می شود… باید به آن ها گفت که خیر, جمهوری اسلامی در جنایت و در کشتار بی بدیل است, و هیچ رژیم سرکوبگری رفتاری شبیه به جمهوری اسلامی با شهروندانش ندارد…
اکنون هم بعید نیست عده ای از دلواپسان نظام بگویند که این موج گرانی و کمبود ها در همه جهان هست و خاص ایران نیست, و نتیجه بحران اوکراین است, باید به این عوامل نظام جهل و جنایت گفت بروید کشورهایی مانند قطر,عمان, کویت, امارات متحده عربی, بحرین و… را ببینید و بعد نظر بدهید.
در هر حال چیزی که به تجربه و در عمل بر همه ایرانیان عیان شده است و نیازی به اثبات ندارد, این است که بودن در جمهوری اسلامی به معنی رنج و به معنی عذاب است, در جمهوری جهل و جنایت فقر و تنگدستی عمومی است و جزو تبعات ذاتی زیستن تحت لوای جمهوری اسلامی و نظام ولایت فقیه است.
در حقیقت نکته ای که باید بسیار تامل و مد نظر قرار داده شود اینست که نباید به ملایان اجازه داده شود که صورت مسئله را پاک کنند, و چنین القا کنند که مردم به خاطر مشکلات و کمبودهای معیشتی اعتراض می کنند, تا بگویند این اعتراض به خود نظام نیست, و به نوعی کل مطالبات مردم را به تحریم ها و مشکلات بین المللی با ابرقدرت ها گره بزنند….
نباید به ملایان اجازه داد صورت مسئله و مشکل اصلی را که همانا آزادی و اعتراض به دیکتاتوری است, تحت الشعاع مشکلات معیشتی قرار بدهند و به نوعی صورت مسئله را عوض کنند, نباید فراموش کرد که اولین, فوری ترین و اصلی ترین اعتراض باید به نبود آزادی باشد, و نباید کمبود ها و گرانی باعث کمرنگ شدن اصل مسئله گردد, اصل مسئله همانا سرنگونی ارتجاع مذهبی است.
کاوه آل حمودی
