رژیم در برجام به هر طرف که حرکت کند به ضررش است. این مسئله در مطبوعات رژیم با کلماتی نظیر “نامشخص بودن برنامه و پروژه هسته ای” “ایا بازگشت به برجام خطا نیست” و یا “بروکسل را به جای وین انتخاب کنید تا روی امریکا کم شود!!!!” “پارادوکس عدم قاطعیت” همه و همه ناشی از گیر کردن سر ملا در خم است. هم میخواهد در برجام بماند و هم حاضر به پذیرش الزامات ان نیست. نکته جالب تر هم حالا همه مخالفان مغلوب هم سر براورده اند که اگر میخواهیم پوئن بدهیم چرا این را در دولت قبلی ندادیم تا مردم اینهمه به فقر و بدبختی کشیده نشوند.!!!! اگر میخواهیم از برجام خارج شویم باید منتظر تبعات ان باشیم.
بهرحال رژیم در حالی میخواهد وارد مذاکرات برجام در اواخر ماه نوامبر بشود که به گفته خودش این مذاکرات در “هاله ای از ابهام” قرار دارد و ۵+۱ به رهبری امریکا میخواهند از برجام یک توافق جدید با پیش شرط های مشخص خود را به ما تحمیل کنند که بقول رژیم “برجام پلاس” است و اگر ما قبول نکنیم “پلان بی” امریکا اجرا خواهد شد. همزمان رژیم اقرار میکند که دستش هم زیاد در مذاکرات پر نیست.
کرونای وزیر خارجه اش هم دردی از رژیم درمان نکرد . مسئله دزدی کشتی هم در دریای عمان که هدفش وارد کردن امریکا در این بحران بود بدلیل عدم شرکت امریکا در این عملیات نتوانست موفقیتی برای رژیم درست کند و امریکا نیز به روشنی اعلام کردکه بدلیل برجام فقط نظاره گر این حمله بوده است و دخالتی نداشته است.!!!! جالب است که تحلیل گر رژیم که یک داستان هالیودی را تهیه کرده بود که در رسانه های بین المللی مطرح کند امروز گفت چندین خبرگزاری منجمله الجزیره و غیره میخواستند با من در این زمینه مصاحبه کنند قرار هم گذاشتند اما به یکباره گفتند فعلا منتظر بمانیم تا امریکا هم نظرش را بگوید و بعد هم منتفی کردند و سپاه پاسداران مجبور شد فقط یک داستان بی سرو ته را برای مصرف داخلی به خورد مردم بدهد.
رژیم همزمان معتقد است که اگر به مذاکره برگردیم در این مذاکره دستاوردهای کمتر نسبت به گذشته خواهیم داشت. پرونده هسته ای رژیم هم از وضعیت امنیتی – سیاسی به وضعیت امنیتی -نظامی تغییر شکل داده است که همین مسئله هم زمینه تحریمهای بیشتر را فراهم کرده است.
ولی فقیه ارتجاع و تیم فشل هسته ای وی در یک جمع بندی به خوبی میداند که نه وضعیت منطقه ای خوبی دارد و نه وضعیت بین المللی و به این رسیده است که همه کشورها حتی دوستان نزدیکش مثل روسیه و چین. خواهان این هستند که رژیم ایران به صورت یک کشور نرمال در دنیا پذیرفته شود تا انها هم بتوانند منافع خود را تامین کنند.
بهرحال به نظر میرسد که رژیم درمانده هم در این چند روز اینده یعنی تا پایان نوامبر فرصت دارد و باید تصمیم خود را که سالهاست به تاخیر انداخته است و ما به ازای ان فقر و بدبختی مردم ایران از یک طرف و حرکت به سمت سرنگونی است را بگیرد. مسئله عدم تضمین امریکا به رژیم و اینکه نهایت دوسال بیشتر این توافق اعتبار ندارد و باید منتظر دولت بعدی امریکا هم باشد، نگرانی های رژیم راچند برابر کرده است اما به هر حال به نظر میرسد به نقطه تعیین و تکلیف رسیده ایم.
