موسساتی که هیج ارزش علمی و تحصیلی نداشتند به طور چشمگیری در دو دهه گذشته مثل قارچ سراز زمین دراوردند و اسم دانشگاه را بر خود گذاشتند. به گفته خود رژیم در ان زمان این کار در رقابت با ترکیه و کشورهای دیگر و بعد هم برای نشان دادن قدرت علمی !!!!! ما توسعه یافته است. یکی از مطبوعات رژيم در همان زمان نوشت، بعضی از این باصطلاح دانشگاهها حتی یک ازمایشگاه هم ندارند اما متخصص بیرون میدهند!!!!
حالا خبر میرسد که تا مهرماه امسال حدود ۳۰ تا ۳۵ عدد انها نیز به دانشگاههای بزرگ و مادر ملحق میشوند.
یکی از دلایل ایجاد این موسسات فرامیشی را وزیر کشور رژیم اینگونه توضیح میدهد: “عدم برآورد صحیح از نیاز کشور ، توسعه کمی و بدون پشتوانه برنامه ای آموزش عالی ،باعث شده است تعداد زیادی مؤسسات آموزش عالی بدون توجه به رعایت حداقل زیرساخت های لازم در بسیاری از شهرها ایجاد شد.
البته نقش مقامات محلی، نمایندگان مجلس و گاه فشارها و مداخلات آنها در ایجاد شتاب زده و خارج از استاندارد این مراکز بی تأثیر نبوده است. برای تعداد قابل توجهی از مؤسسات آموزش عالی در هنگام تأسیس رسالت ها و مأموریت های مشخص و شاخص های کیفی مورد نیاز در این گسترش تعریف و لحاظ نشده است” وجود تعداد کثیری از مؤسسات آموزش عالی فاقد حداقل شاخص های کیفی لازم است و حالا بیشترین درصد بیکاران به دانشآموختگان دانشگاهی اختصاص دارد
غلامحسین رحیمی نماینده ویژه وزیر علوم رژیم به ایسنا گفت:. همه مؤسسات در ارائۀ خدمات علمی و آموزشی از ظرفیت و توان یکسانی برخوردار نیستند و لذا این تعداد دانشجو با کیفیت یکسان آموزش نمی بینند. معمولاً داوطلبان با بنیه علمی ضعیف تر به مراکز کوچکتر و با توان آموزشی کمتر هدایت می شوند. این امر موجب وقوع دو اتفاق ناخوشایند می‌شود.
اولا دانش آموختگان زیاد با توان و کیفیّت بسیار متفاوت خارج می شوند.
ثانیا ضعف علمی و توان آموزشی مؤسسات کوچک و تازه تأسیس این فاصله را به مراتب تشدید می کند که از نظر عقلی و شرعی یک نوع کاستی مسئولیت آور خواهد بود.
در حال حاضر تعداد مؤسسات آموزش عالی کشور با احتساب واحدهای دانشگاه پیام نور و آموزشکده های وابسته به دانشگاه های جامع علمی کاربردی، فنی و حرفه ای و نیز واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی بالغ بر ۲۰۰۰ مؤسسه است.
