زندگی و معیشت همه در رژیم اخوندی به نقطه انفجاری رسیده است. تامین مخارج روزانه زندگی معمولی، کاری بسیار سخت و مشکل شده است . گرانی در تمام قسمتها بیداد میکند.
به نوشته ایلنا، نه تنها نرخ کالاها و خدمات مصرفی براساس آمار رسمی مرکز آمار ایران در مهرماه بیش از ۴۱ درصد گران شدهاند، بلکه کالاهای غیرمصرفی و سرمایهای مانند مسکن، طلا و ارز، افزایش شدید قیمتها را تجربه کردهاند.
یک فعال کارگری میگوید: “امروز شما قیمت هرچیزی را با سال قبل مقایسه کنید، میبینید که بالای ۱۵۰ درصد تورم داشته است. از کرایه خانه بگیر تا هزینههای حمل و نقل و آموزش. دلار و طلا که خیلی بیش از این ارقام و چند صد درصد گرانی را تجربه کردهاند، اما این بین، دستمزد کارگران فقط ۲۶ درصد افزایش یافته است. ۲۶ درصد افزایش مزد در مقابل ۱۵۰ درصد تورم تجمیعیِ کالاها و خدمات! این معادله اصلاً تناسب و همخوانی ندارد!
به گفته او، حتی خوراکیها هم دچار تورم شدید شدهاند و کارگران قدرت خرید خود را هر روز بیشتر از روز قبل از دست دادهاند: تورم لجام گسیخته که بر تمامی اقلام مصرفی و خدماتی خانوار تحمیل شده، فشار را بر جامعه کارگری صد چندان کرده است؛ این افزایش نرخها، خط فقر را به بین ده تا دوازده میلیون تومان رسانده است؛ گرچه دولت به طور رسمی نرخ خط فقر را اعلام نمیکند اما کار سختی نیست که با یک محاسبه ساده دریابیم، حداقل خط فقر امروز بین ده تا دوازده میلیون تومان است.”