بشر امروزی با نگاهی به گذ شته و باز نگر ی به آیین ها و رفتارهای خود احساس خجالت و جهالت می کند. کشتن اطفال با هرجنسیت و دین و آیینی در کشورهای مختلف، یکی از آن هاست . بشر پیشترفته امروزی می تواند در این زمینه به خودش ببالد زیرا در هیچ مرام و دینی این عمل شنیع نه تنها توصیه نمی شود بلکه قبیح است و جرم محسوب می شود.
محو فیزیکی نوزادان د ختروزنده بگور کردن هویت زنان، صرفآ به دلیل زن بودن هنوزیک واقعیت تلخ جامعه بشری است.
درجامعه بشری امروزی، زنده بگورکردن انسان ها به شکل هویتی انجام می گیرد. به گونه ای که هویت انسانی فرد را ازکوچک و بزرگ ،پیر و جوان و زن و مرد ،سفید وسیاه ،با دین و بی دین را پایمال می کند.لازم به تذکر است که در این راستا دختربچه ها و زنان ومادران کودک و همسران خردسال بیش ازهمه آحاد جامعه صدمات مضاعفی ازاین شیوه دفن هویتی ، توسط رژیم های دیکتاتور از جمله رژیم مولایان در ایران می بینند.
کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یک معاهده بین‌المللی است که در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و در ۳ سپتامبر ۱۹۸۱ (سی روز پس از تودیع بیستمین سند تصویب یا الحاق) به اجرا درآمد.
از بین اعضای سازمان ملل ،تاکنون ایران از جمله کشورهایی است که به این کنوانسیون ملحق نشده‌است.
سرکوب زنان ایران پس از انقلاب ضد سلطنتی و آغاز حکومت ضد بشری خمینی با حجاب اجباری،اولین وسیله سرکوب زنان ایرانی شروع شد وطبق تبصرۀ اضافه شده بر مادۀ ۱۳۹ قانون مجازات اسلامی “زنانی که بدون پوشش اسلامی ،در معابر عمومی ظاهر شوند، به ۱۰روز تا ۲ماه زندان محکوم خواهند شد”.
دستگیری دختران و زنان به بهانه بد حجابی و اعمال شکنجه های روحی و جسمی ،سلب حق انتخاب در اکثر زمینه ها از زنان ، وواگذاری تصمیم گیری در جزئی ترین مسائل مربوط به زنان را به عهدۀ مردان، آن هم با قوانین ضد بشری زن ستیزی ، از مهمترین شاخص های حکومت آخوندها در36سال حاکمیت آنان است .
تبعیض جنسیتی در ممنوعیت قضاوت و محدودیت اشتغال در نیروهای مسلح شکل دیگری از سرکوب زنان درایران و اهانت به هویت آنان است .
تجاوز به زنان از سال 60 ، با فتوای خمینی برای دختران مجاهد و مبارزی شروع شد ،که محکوم به اعدام می شدند.
رژیمی که تجاوزبه زندانیان سیاسی دخترتوسط بازجو قبل از اعدام را ،به اندازه یک حج تمتع ثواب می داند و به همان اندازه بر گناهان دخترافزوده ،وچنانچه اگر زندانی قرارنباشد اعدام شود، به اندازه زیارت کربلا، برای بازجو صواب می داند ،اگراین جنایت ، اهانت به شخصیت و منزلت زن ایرانی و زنده بگورکردن هویت انسانی او نیست پس چیست؟
اگربا بریدن سر فرزندان به سبک داعشی ها وفرستادن آنها برای مادران ، دفن هویت مادر بودن نیست، پس این جنایت چه نام دارد؟
مادران را دراین سالیان به عزای فرزندانشان نشاندن، و به خاک سپاری عزیزان در منزلشان مجبورکردن ،دفن هویت مادرانه زنان ایرانی نیست ،پس چیست ؟
شرایط زنان در جامعه امروزی ایران زنان مجرد بالای 18 سال برای خروج از کشور باید اذن ولی را داشته باشند .
طلاق ، تنها به اراده مرد واقع می شود و نیازی به موافقت زن ندارد. اشتغال زن منوط به اجازۀ همسر است. حتی بعضی رشته های دانشگاهی نیز خاص مردان است و دانشجوی زن نمی پذیرند. مقامات دولتی ،این تبعیض جنسیتی در عرصۀ کار را ،نوعی امتیاز برای زنان تلقی و تعبیر می کنند.
ازدواج های اجباری ناموفق ،ازدواج سفید ،ازدواج صوری،ازدواج موقت “صیغه” غیره وافزایش میزان طلاق چه رسمی چه عاطفی،ازدواج دخترخوانده با پدرش ،پیشنهاد طرح دیپلم زودرس ،تا آموزه های دختران متناسب با نیازهایشان در زندگی آینده باشد ،همه نمونه هایی از پدیده ها و دست آوردهای حکومت 36 ساله رژیم زن ستیز مولایان در ایران است و درراستای بی هویت کردن چهره زن ایرانی از تولد تا مرگ .
مادران خردسال پدیده جدید در دوران 36 ساله حکومت رژیم خمینی داعشی
مادران خردسال، بین سنین 10-15 سال می باشند . تصور زایمان و نگهداری یک طفل، توسط یک کودک خردسال به عنوان مادر،تصوری دلهره آوراست.به راستی که با هویت این کودکان دخترچه می شود؟علاوه بر مهم ترین خطرات عمده اجتماعی -اقتصادی،سلامتی وحتی خطر مرگ ،هویت زن ایرانی تباه و به خاک سپرده می شود.
ازآمارکودکان سرراهی و مرگ خاموش آنان می گذرم چراکه خواندن ندارد وفقط گریستن دارد.
درروزنامه های رژیم از سنگدلی و بی انصافی این مادران نوشته واز مجازات آنان که” دیگردر سطح جامعه شاهد این بی اخلاقی ها نباشیم ،”صحبت می شود.
وقاحت رژیم که عامل اصلی این جنایات در ایران می باشد تا جایی است که از مادران این کودکان، به عنوان والدی بی رحم و سنگدل نام می برد، و خود را دایه عزیزتر از ماد رمی داند ،”جامعه را حامی این کودکان معصوم و بی سرپناه دانسته و ازاین مادران پاسخ می خواهد.!”
دختران خردسال خیابانی کارتن خواب، که به گدایی مشغولند، برتری جنسی مذکربودن را دریافته اند وبه همین دلیل با گذاشتن کلاه برسرو پوشیدن لباس پسرانه ،امنیت نسبی برای خود فراهم می کنند. مثلا دختر 10ساله ای که شب ها در ذباله ها به جستجوی یافتن چیزی برای فروش می گردد، با گذاشتن کلاه و پوشیدن لباس پسرانه به خبرنگار می گوید” به این ترتیب مردم فکر می کنند که من پسر هستم و کمتر اذیتم می کنند”.
امروزه در ایران به تن فروشان “کارگران جنسی ” اطلاق می شود و نیمی از کارگران جنسی را زنان متاهل تشکیل می دهند.افزایش دو برابری آمار زنان معتاد در مدت زمان کوتاه یکی دیگر از دست آوردهای رژیم مولایان د راین سال هاست.
اخیرآ رژیم برای محو زنان ازجامعه و اینجاد رعب و وحشت برای خانه نشین کردن زنان تحت عنوان “امر به معروف و نهی از منکر” اقدام به پاشیدن اسید به صورت زنان ودختران جوان توسط مزدورانش کرده است .
درایران مولایان دفاع زن از خود در برابر تجاوز جرم محسوب می شود.اعدام ریحانه جباری نشانه دیگری از توحش رژیم آخوندی بود.
رژيم زن ستيز آخوندي تلاش دارد با اعدام وشکنجه دختران و زناني كه در مقابل سركوبگري ها و رذالت هاي عوامل رژيم سر خم نكرده اند، از همه زنان و جوانان ،زهر چشم بگيرد و جو ارعاب را در جامعه شدت بخشد.
رژیم حاکم مولایان در ایران با زنده بگور کردن هویت دختر بچه ها ،زنان ومادران ایرانی ، آزادی ورهایی او رادرگور میسر می کند.
8 مارس ،روزجهانی زن بر همه انسان های آزادی خواه مبارک باد !
افسانه اسکویی
مارس 2015
