ایرانیان تبعیدی و هواداران شورای ملی مقاومت ایران روز شنبه چهل و پنجمین سالگرد انقلاب علیه شاه را در ایران جشن گرفتند. آنها تظاهرات و نمایشگاه هایی را در استکهلم، گوتنبرگ و چندین شهر اروپایی دیگر از جمله لندن، پاریس و برلین برگزار کردند.
شرکت کنندگان تاکید کردند که انقلاب ۱۳۵۷ اسلامی نبود، بلکه انقلابی برای حکومت مردم بود. آنها حمایت خود را از قیام مردمی با تکرار شعار خود که در اعتراضات مطرح شده بود، “مرگ بر ستمگر، چه شاه و چه رهبر” نشان دادند. شعار امروز مترادف اراده مردم ایران برای برپایی جمهوری دموکراتیک شده است.
آنها همچنین حمایت خود را از کانون های شورشی حامی و گسترش دهنده خیزش مردمی اعلام کردند. این واحدهای مقاومت متشکل از شهروندان عادی و مرتبط با جنبش مقاومت هستند.
ایرانی‌های سوئدی، چهل و پنجمین سالگرد انقلاب علیه شاه را جشن می‌گیرند و از قیام مردمی که در ایران در جریان است، در تظاهراتی در استکهلم، دررابطه با ۲۲ بهمن ۱۴۰۲ حمایت می‌کنند.
مردم ایران ابزار یک انقلاب جدید را دارند
سوئدی-ایرانی ها تاکید کردند که مردم ایران آنچه را که برای موفقیت در تلاش خود لازم است دارند. یک جنبش مقاومت سازمان یافته در داخل شورای ملی مقاومت و همچنین یک آلترناتیو دموکراتیک قابل دوام برای رژیم فعلی که توسط رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، خانم مریم رجوی، و برنامه ده ماده ای او برای ایران آینده ارائه شد.
آنها از سوئد و اتحادیه اروپا خواستند که این آلترناتیو دموکراتیک را به رسمیت بشناسند و حق مردم ایران برای مقاومت و دفاع از خود در برابر رژیم و سپاه پاسداران وحشی آن را به رسمیت بشناسند.
سوئد و اتحادیه اروپا باید سیاست ایران را تغییر دهند
یکی از شرکت کنندگان به اتحادانجمن ها برای ایران آزاد گفت:”رژیم هرگزضعیف تر از امروز نبوده است.رژیم با رکوردتعداداعدام ها درایران و با جنگ افروزی درخاورمیانه سعی داردآن را پنهان کند.”اواضافه می کند که:
”رژیم انتظار دارد که غرب مانند گذشته با مماشات، امتیازات و دیپلماسی پاسخ دهد. برای جلوگیری از انقلاب قریب الوقوع به آن نیاز دارد تا نیروهای امنیتی سرکوبگر خود را در داخل کشورروحیه بدهد.”
سوئدی-ایرانی ها تآیید می کنند که سوئد واتحادیه اروپا باید سیاست شکست خورده خود در قبال ایران را تغییر دهند وبرای سیاست قاطع تری که رژیم را مسئول می داند و سپاه پاسداران را تروریست می خواند، تغییر دهند.
حقیقت تاریخی
در سال ۱۳۵۷ مردم ایران قیام کردند و دیکتاتوری شاه را سرنگون کردند. اما روحانیون انقلاب دموکراتیک را با غصب قدرت و تحمیل استبداد مذهبی بر مردم ربودند. از آن زمان، روحانیت از طریق جنگ افروزی، تروریسم، آزار و اذیت، سرکوب و اعدام در قدرت باقی مانده است. رژیم ازابتدا درجهت حذف نیروهای دمکراتیک مردم ایران بوده است .امروزنیزرژیم ایران همان اهداف رادرجهت حذف سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران دنبال می کند.
اما بسیاری بر این باورند که ایران با وجود چهار دهه سرکوب رژیم ، امروز با یک انقلاب دموکراتیک جدید مواجه است. آنها ناتوانی رژیم در سرکوب اعتراضات مردمی را که در سراسر کشور ادامه دارد، برجسته می کنند. آنها همچنین به کانون های شورشی مرتبط با اپوزیسیون دموکراتیک، مجاهدین خلق ایران که در سراسر کشور در حال رشد هستند، اشاره می کنند.
