سیمین بهبهانی – بانوی شعر ایران زمین و غزال غزلهای جاودانه – در سن 88 سالگی در بامداد امروز سه شنبه ۲۸ مردادماه در بیمارستان پارس در تهران درگذشت. این شاعر نامدار از دو هفته پیش در بخش مراقبتهای ویژه در بیمارستان پارس در شهر تهران بستری و به اغما رفته بود.
سیمین بهبهانی زنی مقاوم و شاعری بر علیه استبداد مذهبی آخوندی بود. بخشی از اشعار سیمین بهبهانی، اشعار و غزلهای مقاومت مردمی است. سیمین بهبهانی هرگز در مقابل فاشیسم مذهبی جمهوری اسلامی سرخم نکرد و با وجود تمامی فشارهای حکومتی بر علیه وی، این بانوی نامدار تا ایام پایانی عمرش به سرودن اشعار ضد حکومتی اش ادامه داد.
سیمین بهبهانی خود می گوید: من آدمی هستم كه حرفی را كه به نظرم حق می‌آید مطرح می‌كنم و هیچ پروایی از جمهوری اسلامی ندارم. حالا اگر می‌خواهند زبان مرا ببرند، بیایند ببرند. اگر می‌خواهند چشمم را كور كنند، بكنند. من امیدوارم كه همه زندانیان سیاسی و عقیدتی به زودی آزاد شوند، آسایش و آرامش به این مملكت داده شود، مردم آرام باشند و فشارهای غیر عاقلانه‌ی دیگر به این مردم وارد نشود. این مردم دیگر تاب ندارند.
سیمین بهبهانی
صدای آمریکا در گزارشی خبر داد که سیمین بهبهانی روز ۲۸ تیر ماه ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. پدرش عباس خلیلی مدیر روزنامه اقدام بود. مادرش فخر عظما ارغون شاعر و سردبیر روزنامه آینده ایران بود. سیمین در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و با آنکه در سال ۱۳۴۹ از او جداشد اما نام خانوادگی بهبهانی را از همسر اول برای خود نگاه داشت. سیمین در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد و به مدت ۳۰ سال از ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ در آموزش و پرورش به شغل دبیری اشتغال داشت.
درسال ۱۳۴۸ عضو شورا ی شعر و موسیقی شد و از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران بود. سیمین به پاس فعالیت های حقوق بشری خود شهرت جهانی یافت و جوایز لیلیان هیلمن- داشیل هامت و نیز نشان کارل فون اوسی یتسکی آلمان را در سال ۱۳۷۸ دریافت کرد.
سیمین بهبهانی علاوه بر عمری پربار در شعر و شاعری و ۲۰ مجموعه شعر که نخستین آنها در سال ۱۳۳۰ و تازه ترین آنها در سال ۱۳۹۰ انتشار یافت و همچنین غزل های زیبای سیاسی و زبان جسورانه ای که در آنها به کار رفته است همیشه پیشگام آزادی اندیشه و پیشبرد مسائل حقوق بشر بوده و به رغم فشارهای سی و چند سال گذشته هرگز از آرمان های دفاع از آزدی دست برنداشت.
حکومت اسلامی در سال ۱۳۸۸ گذرنامه خانم بهبهانی را توقیف کرد ومانع از آن شد که وی برای سخنرانی در باره حقوق زن به پاریس برود. غزل های سیمین بیشتر مورد استقبال خوانندگان سرشناس و ملی ایران قرار گرفته و شعر “دوباره می سازمت وطن” او از اشعار کلاسیک زبان فارسی است.
نخستین شعرهای سیمین که در ۱۴ سالگی سروده بود در روزنامه نوبهار به مدیریت ملک الشعراء بهار به چاپ رسید و “سه تار شکسته” نخستین مجموعه شعر سیمین در سال ۱۳۳۰ انتشار یافت. بیش از ۳۰۰ ترانه سروده شده توسط سیمین از سوی خوانندگان سرشناس و آهنگسازان مشهور در رادیو ایران اجرا شده است. مجموعه شعرهای”جای پا”، “چلچراغ” ، “مرمر”، “رستاخیز” ، “دشت ارژن”، “یک دریچه آزادی”، و “خطی زسرعت و آتش” همگی در ایران انتشار یافته است. “مجموعه اشعار سیمین بهبهانی” آخرین اثر سیمین بهبهانی درسال ۱۳۹۰ از سوی نشر نگاه منتشر شده است.
