فجایع زیست محیطی که رژیم اخوندی در طول سالهای حکومت ننگین خود بر سرزمین حاصلخیز ایران اورده است نیاز به بحث جامع و جدی است. به مناسبت روز جهانی محیط زیست اشاره کوتاهی به وضع اسفبار محیط زیست در کشور پهناور و حاصلخیز خود ایران میاندازیم.
از خشک شدن دریاچه ها تا خشکسالی و سیل های کشنده برای مردم ایران و سدسازیهای ویران کننده تا هجرت روستائیان در اثر بی ابی و هزاران معضل محیط زیستی حکایت از جنگ ویران کننده ای بین رژیم با منابع طبیعی ایران است. قطع حق ابه های مردم استانها اینک تبدیل به یک جنگ استانی بین مردم و اهالی استانهای همجوار شده است.
اعدام و کشتار و زندانی کردن فعالان محیط زیستی در پی افشای فعالیتهای مخرب سپاه پاسداران هم گوشه ای از دردهای مردم ایران در این سالهاست. چندین سال پیش. که سیلابهای ویرانگر استانهای ایران را درنوردید و هموطنان را به کام مرگ کشید در یک گزارش کاملا سری در شیراز، عامل این سیل ها برداشتن خاکها و موانع سیل بند و عدم رسیدگی و لاروبی رودخانه ها در این استان و همچنین اگاهی و تذکر فعالان محیط زیست به مسئولان رژیم عنوان شده بود.
شهرکهایی که رژیم در اطراف تهران و یا استانهای دیگر ایجاد میکند عملا بدون فضای سبزکافی است و به سلامتی و وجود چنین فضاهایی در اطراف شهرکها اصلا اعتقادی ندارد. الودگی هوا در بعضی از شهرک ها نیز در حد غیرمجاز است و در مطبوعات رژیم نیز از این الودگی به عنوان فاجعه زیست محیطی نام برده میشود.
ساختن نیروگاههای خارج از استاندارد و مصرف سوختهای سمی نیز یکی. از دلایل هوای الوده در اکثر شهرهای بزرگ ایران است. استانهای سیستان وبلوچستان نیز به زودی خالی از سکنه خواهند شد و مردم ان به حاشیه نشینی شهرهای بزرگ اضافه خواهند شد. (گزارش روزنامه رژیم)
نشست خاک در ایران که به تازگی رکورد وحشتناکی در جهان به جای گذاشته است و به جای ۴سانتیمتر در سال به ۴۶سانتیمنر در سال رسیده است بحث مفصلی است.
به نوشته ایسنا، یکی از فعالین محیط زیستی در مورد شهر قم. میگوید:
” با عدم تأمین این حق آبه تالاب های اطراف قم که شهر را از خطر گرد و غبار ها مصون میکند خشک و منجر به افزایش گرد و غبار میشوند. مشکل دیگر در همین رابطه تجاوز به حریم رودخانه است که متأسفانه بخش بزرگی از رودخانه قم به راه و جاده تبدیل شده و در این زمینه علی القاعده بایستی در. جهت آب منطقه ای اقدام کند که ما از این اقدامات آگاه نیستیم و اطلاع رسانی عمومی نشده و مرتب از مسیر رودخانه قم می تراشند چرا که مجانی ترین زمینی است که میتوان به ساخت جاده اختصاص داد، و در زمان سیل و بارش های زیاد که نمونه های آن را داشتیم بخشهای زیادی از این راه از بین میرود متاسفانه در تمامی زمینه های شهرسازی این را میبینیم.
به عنوان مثال حوزه های علمیه زیادی در قم ساختن که برخی از آنها هم با تخریب باغ انجام گرفته در حال حاضر هم بخش هایی از باقی مانده باغ سالاریه خب در تصرف یکی از حوزه های علمیه هست که صحبت کردیم و حتی مدیران شهری پیشنهاد کردند که شما بیاید و یک مکان دیگری را برای شما جانمایی میکنیم که هنوز این اتفاق نیفتاده
وی با تاکید بر اینکه قم در گذشته سالی ۳ تا ۴ بار شاهد گرد و غبار بود اظهارکرد: امروزه تعداد روزهایی که هوای پاک داریم محدود و انگشت شمار است چرا که بخشهایی که در ثبیت خاکها و زمین نقش داشته اند از بین رفته و توسعه شهری بدون توجه به این مسائل انجام شده است.
حالا باید فاجعه را کمی وسیعتر دید و اگر در روزهای مختلف از اتوبان تهران رد بشوید غبار نمک را کم و بیش میبینید و اگر خدایی نکرده روزی برسد که این دریاچه نمک و حوض سلطان به منابع گرد و غبار نمکی تبدیل شوند چیزی حدود بیش از ۲۵ درصد جمعیت ایران (قم، مرکزی، تهران، البرز، سمنان، اصفهان) را تهدید میکند یعنی دیگر نه صنعت، کشاورزی، دامداری و نه زیستگاهی برای انسان وجود نخواهد داشت.