
به نوشته ایلنا، بدلیل تورم افسار گسیخته ، راهکارهای موقتی و «مُسکِن مانند» دیگر جواب نمیدهد.
تاجیک، رئیس مجمع نمایندگان کارگری استان تهران میگوید:”بیش از سه هفته از ارسال نامهی اعضای کارگری شورایعالی کار گذشته است؛ در بیست و سوم مهرماه، اعضای کارگری شورایعالی کار در نامهای به دبیرخانه این شورا، خواستار برگزاری جلسه فوقالعاده برای ترمیم مزد و جبران قدرت خرید از دست رفته کارگران شدند. با این حال، تا امروز خبری از برگزاری این جلسه فوقالعاده نیست.”
وی میگوید: اکنون «تورم» عارضهای نیست که فقط در تهران یا کلانشهرها، دامن طبقات فرودست را گرفته باشد؛ ما در سراسر کشور، تورم افسارگسیخته داریم و افزایش سرسامآور هزینههای زندگی موجب شده کارگران در تامین هزینههای روزمره زندگی خود با مشکلات بسیار مواجه باشند.”
تاجیک اضافه میکند: “یک وقتی هست که درد جزئی و ناچیز است و با مُسَکِن و قرص استامینوفن، تسکین مییابد اما زمانی میرسد که دیگر استامینوفن و مسکن جواب نمیدهد و مشکل فقط با راهکارهای اصولی برطرف میشود، الان در همان بازه زمانی هستیم؛ یعنی راهکارهای مسکن مانند مانند یارانه غذا یا طرح تامین کالاهای اساسی، دیگر مشکلات کارگران را جوابگو نیست.”
وی تاکید میکند: “زمانی بود که میگفتیم با دادنِ «سبد معیشت» یا کالاهای اساسی، تا اندازهای مشکلات معیشتی کارگران حل میشود ولی الان دیگر با پرداخت یارانه و راهکارهای جزئی، گرهای از کار فروبسته کارگران باز نخواهد شد. دادن یارانه غذا و سبد غذایی، شاید تا چند ماه قبل، جوابگو بود اما اکنون با شتاب تورمی در همه بخشهای سبد هزینهها، دیگر مشکلات کارگران با دادن یک کیسه برنج یا چند عدد مرغ حل نمیشود.” فکر نکنید که همه چیز به خوبی و خوشی حل و فصل شده است.
وی میگوید که وزیر اقتصاد در سال ۹۹ در جلسات تعیین دستمزد میگفت که تورم ۱۶ یا ۱۷ درصد. است و این در حالی است که تورم حول رقم ۴۰ درصد است.