مقاله یک کارشناس اقتصادی رژیم در سایت ایبنا: “در رتبه بندی شاخص جهانی نوآوری در رکن نهادی (شامل محیط سیاسی، محیط تنظیم‌گری و محیط کسب‌وکار)، جایگاه ایران ۶ پله نسبت به سال گذشته تنزل یافته است.
صادرات یکی از ارکان مهم چرخه اقتصادی هر کشور است که رشد اقتصادی را در پی دارد. در واقع صادرات نقش تزریق را در اقتصاد ایفا میکند . بنابراین افزایش رشد اقتصادی و بهره مندی از مزایای ناشی از آن در اقتصاد کشور، مستلزم چاره اندیشی و اتخاذ راهکارهایی برای افزایش صادرات است.
با نیم نگاهی به اقتصاد ایران متوجه خواهیم شد که عمده درآمد دولت و صادرات کشور، طی سالیان گذشته درآمد حاصل از صادرات نفت بوده و همین امر به نوعی اقتصاد ایران را وابسته به درآمدهای نفتی کرده است.
این امر زمانی بیشتر نمود پیدا می کند که متوجه تاثیرات تحریم های امریکا در حوزه های مختلف اقتصادی منجمله حوزه پولی و بانکی شد. وضع تحریم ها، در مقاطعی اقتصاد را با کمبود ارز در سیستم بانکی و بخش های مختلف اقتصادی مواجه کرد.
سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) برای تهیه شاخص جهانی نوآوری و رتبه‌بندی کشورها، در کنار رکن سرمایه انسانی و تحقیقات، از سایر ارکان از جمله نهادها، زیرساخت ها، پیچیدگی بازار، پیچیدگی کسب و کار، خروجی های دانش و فناوری و خروجی های خلاقانه استفاده می کند.
ارزش صادرات کشور در هفت ماهه نخست سال در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته افت ارزش داشته است که باید چند نکته را مدنظر قرار داد.
نخست اینکه نوآوری یکی از آیتم‌های اثرگذار بر صادرات است. در کنار نوآوری مؤلفه های دیگری نیز وجود دارند که بر صادرات اثرگذارند . از جمله این عوامل برون زا که در این مقطع زمانی مانع از بهبود وضعیت صادرات کشور شده است، وضع تحریم های امریکا است که صادرات را با مشکل ساختاری متعددی مواجه کرده است.
همچنین مورد بعدی که بسیار حائز اهمیت است، کاهش رتبه زیررکن پیوندهای نوآوری است، در این زیررکن کشور با ۹ پله نزول در رتبه ۸۴ جهان قرار گرفته است. به نظر می‌رسد قابل توجه‌ترین نزول در شاخص همکاری تحقیقاتی مشترک دانشگاه و صنعت اتفاق افتاده باشد که کشور ۸ پله تنزل داشته است.
