یک آمار میگوید در سال تحصیلی جدید بیش از چهار میلیون و 500 هزار دانشجو وارد دانشگاه‌های کشور می‌شوند.
و یک آمار دیگر گویای آن است که تعداد دانشجویان کشور در سال تحصیلی 98-97 نسبت به چهل سال قبل حدود 27 برابر شده است.
به عبارتی تعداد افرادی که به دنبال علم و دانش هستند 27 برابر شده است یعنی اینکه عالمان و متخصصان کشور 27 برابر افزایش یافته است و مطمئناً همه ما، باید بسیار خوشحال و خرسند باشیم که کارشناسان کشورمان و از جمله متخصصان مسائل پولی - بانکی و مدیران و مدبران کشور روز به روز افزایش می‌یابد.
اما در اینجا با یک “تناقض” یا با یک “پارادوکس” مواجه شده‌ایم که برای ما جای سوال است.
خوشبختانه با افزایش دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی، مدیران و متخصصان، کارشناسان و عالمان ما افزایش می‌یابد، اما شوربختانه از آن طرف با مدیریت ناکارآمد، بی‌نظمی، بی قانونی، اقتصاد ورشکسته، معیشت نا به سامان، بیکاری، تعطیلی کارخانه‌ها، افزایش جرم و جنایت، طلاق، ارتشاء، اختلاس، مهاجرت و فرار مغزها مواجه هستیم.
سوال این است: اگر روز به روز بر تحصیل کرده‌ها، متخصصان و عالمان، بانکداران و کارشناسان بیمه و بانک و مدیریت اضافه می‌شود، پس چرا کشور دچار این همه معضل و نابسامانی است؟
آیا نباید با افزایش 27 درصدی فارغ التحصیلان دانشگاهی و افزایش مدیران و مدبران و متخصصان در تمامی رشته ها، وضعیت کشور هم روز به روز بهتر شود؟
برای روشن‌تر شدن این موضوع یک مثال دیگر می‌آوریم، اکثریت وزیران کابینه دولت ما دکتر هستند. یعنی اینکه بالاترین تحصیلات دانشگاهی را در اقتصاد، کشاورزی، بانکداری، مدیریت، بازرگانی و … دارند اما وضعیت اقتصاد، کشاورزی، بانکداری، بیمه،خودروسازی، بازرگانی و … به این شکل است که هر روز در کوچه و بازار می‌بینیم.
در مدارس خود، در دانشگاه‌های خود چه درسی به فرزاندان خود داده ایم که مدیران ما، مسؤولان ما، وکلا و وزرا کمتر به فکر منافع جمعی هستند.
چه درسی و چه علمی به آنان یاد داده‌ایم که پس از مدتی مدیری با سه هزار میلیارد تومان راهی کانادا می‌شود و آن یکی با ده ها میلیارد تومان سر از گرجستان در می آورد؟
چه درس و علمی به آنان یاد داده ایم که به جز میز خود و به جز جیب خود، هیچ چیزی برایش مهم نیست؟!
آیا زمان آن نرسیده است که به زیربنای ترین نهاد تربیتی که همه این مدیران ناکارآمد در آن تربیت یافته اند بپردازیم و فکری اساسی و انقلابی برای تغییر مسیر آموزشی کشور در مدارس و سپس دانشگاه ها باشیم؟ عصر ایران
