رویترز هم دیگر دست ما را خوانده است؛ در هر مسالهای که ما شفاف سازی نمیکنیم، همین خبرگزاری حرفی، را مطرح میکند و آن وقت است که ما در واکنش به آن تازه به سخن میآییم و درباره خودمان، توسط خودمان صحبت میکنیم، البته در قریب به اتفاق مواقع فقط تکذیب میکنیم.
رژیم با سوزو گداز ازناتوانی رژیم در انتشار امار و ارقام و حتی روایات قیام مینویسد: “حوادث آبان ۹۸ از جمله حوادثی بود که فرایند تلخی را پشت سر گذاشت؛ رسانههای فارسی خارج کشور که روایت خود را دارند، رسانههای بیگانه و البته سازمانهای حقوق بشری و عفو بین الملل و … هم روایتهای دیگری دارند. نکته مهم این است که روایت رسمی داخلی، هنوز که هنوز است توسط نهادهای داخل با مردم در میان گذاشته نشده است.”
در همین زمینه سایت تابناک مینویسد: ” صدا و سیما همان کار راحت و آسان چند دهه گذشته خود را انجام میدهد؛ گزارشی میسازد و تصاویری را پخش میکند که خودش دوست دارد . وزیر کشوررژیم هم در مجلس صحبتهایی میکند و نقل قول هایش، منتشر میشود، اما نقل قولهایی متناقض و متضاد را نمایندگان مجلس از سخنان او پخش میکنند؛ باز هم وزیر کشور الزامی نمیبیند که مستقیم و شفاف در مورد کشته شدگان و آسیب دیدگان صحبت کند. وزیر اطلاعات جلسه غیر رسمی برای مدیران رسانهها برگزار میکند اما مردم با چشم خود ویدیوهایی را میبیند و روایتهایی را میشنود که برای آنان پاسخی وجود ندارد.هنوز هم مردم واقعا نمیدانند در ماهشهر چه گذشته است . همه دارند تلاش میکنند که بگویند، مردم آنجا فقیر هستند و غیر از فقر و تبعیض مشکلاتی ندارند. “
سپس رژیم نتیجه گیری میکند : “رویترز هم دیگر دست ما را خوانده است؛ افکار عمومی بر خلاف نظامهای سلسله مراتبی، دستورپذیر نیستند، بلکه عقلشان را وسط میگذارند و سخنان را با محک عقل میسنجند و باید معقول سخن گفت.”