امروز، شنبه 16 ژانویه، در پی گزارش آژانس اتمی سازمان ملل مبنی بر اجرای تعهدات رژیم ایران به مفاد قرداد هسته ای 2231 موسوم به برجام، لغو تحریمهای بین‌المللی علیه این رژیم اعلام شد.
براساس این توافق فیمابین ایران و کشورهای پنج بعلاوه یک، که بدون هیچ تردیدی در اثر افشا و تلاشهای بی وقفه وبین المللی شورای ملی مقاومت به دست آمد، رژیم ایران متعهد شده بود که اقداماتی را داوطلبانه انجام دهد تا بعد از تایید آژانس، عملا توافق جامع هسته ای، اجرایی شود
از جمله مهمترین تعهدات ایران، انتقال اورانیوم غنی شده به روسیه، کاهش سانتریفیوژهای سایت های هسته ای فردو و نطنز و همچنین خارج کردن قلب نیروگاه آب سنگین اراک بود.
اگر چه بسیاری از مقامات رژیم پیش از این توافق اتمی را به خوردن جام زهر آتش‌بس توسط خمینی تشبیه و از پیامدهای آن برای سرنوشت نظام ابراز وحشت کرده بودند، اما جواد ظریف در استانه اعلام لغو تحریمها گفت: امروز روز خوبی برای مردم ایران… و همچنین برای منطقه بود.
وی افزود: منطقه ما از سایه یک درگیری بی مورد که می توانست نگرانی ایجاد کند با برجام رها شده و می تواند بدون غبارهای خطرناک که به دلیل تبلیغات منفی علیه برنامه هسته ای شکل گرفته حرکت صلح طلبانه ایجاد کند.
سالها، رژیم دزد و غارتگر و سلطه جو، با فریبکاری و شعار « انرژی هسته ای حق مسلم ماست» می خواست به مردم و افکار بین المللی بقبولاند که مردم ایران خواهان بمب اتمی با اسم مستعار انرژی هسته ای بودند.
ناگفته پیداست که توافق ایران با کشورهای قدرتمند جهان برای تعطیل کردن و پرکردن راکتورهای اتمی مربوطه با “بتن” نه در جهت منافع مردم ایران بلکه نگرانی از تاثیرات تحریمها اقتصادی بر اقتصاد فروپاشیده، ورشکسته، فلج، غیرقابل کنترل که به گفته یک کارشناس اقتصادی رژیم، در حال سقوط آزاد بود انجام شده است.
با لغو این تحریمها مبلغی معادل 150میلیارد دلار از پولهای رژیم که در بانکها خارجه مسدود شده بود آزاد میشود و به شرکتها و سوداگران سرمایه در جهان، اجازه خواهد داد تا از به “استخراج طلا ” از این معدن بپردازند. این موضوع نگرانیهائی را نه تنها در سطح کشورهای منطقه بلکه در سطح جهان سبب شده است. بسیاری از صاحبنظران معتقدند که برداشت تحریمها این امکان را به رژیم آخوندی خواهد داد که ابزارهای تروریستی خود را در منطقه و جهان بازسازی کند و امکانات بیشتری را در اختیار ملایان حاکم بر ایران خواهد داد که به مداخله در امور کشورهای منطقه ادامه دهد و جهت بی‌ثباتی آن نقش فعالتری را ایفا کند.
اما از سوی دیگر، کاهش بهای نفت خام بر اقتصاد ایران، که به شدت به عواید نفتی وابسته است، تاثیر شدیدی گذاشته که مانع از خوش‌بینی نسبت به بهبود شرایط کشور شده و این نگرانی در ضعف پول ملی و افزایش نرخ برابری ارز خارجی نمود کرده است.
برداشت تحریمها اگر چه موقتاً قند را در دل کارگزاران رژیم و سرمایه گزاران خارجی آب می‌کند، اما هیچ راه نجاتی را برای رژیم که گرفتار در منجلاب بحرانهای داخلی، و منطقه ای، ورشکستگی اقتصادی و غرقه در فساد اداری وسوء مدیریت است، میسر نمی‌کند.
به قول آقای مسعود رجوی «ديگر سبوي بْمب اتمي آخوندها …و تضمين بقاي رژيم با بْمب اتمي پس از كارزار بيست و چهار سالة مقاومت ايران بشكسته و پيمانه ي آنها ريخته است». …مردم ايران به چيزي كمتر از سرنگوني رژيم ولايت فقيه و استقرار آزادي و حاكميت مردم رضايت نمي دهند اين هستة مركزي كارزار ملي و ميهني با اين رژيم بوده و خواهد بود. …اكنون رفع تحريم از اين رژيم نه تنها هيچ مساله اي حل نمي كند بلكه بر ابعاد بحران سرنگوني مي افزايد و آن را عميق تر مي كند.
مجتبی قطبی
16 ژانویه 2015
