عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی رژیم در تهران می‌گوید که افزایش قابل توجه هزینه بانکها در حوزه‌های مختلف باعث شده که پولی برای ارائه تسهیلات به تولید باقی نماند.
عباس آرگون در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: در ایران نیز با توجه به تورم بالا تامین منابع مالی در کشور اهمیت دو چندان دارد.
وی با اشاره به افزایش دائم هزینه‌های تولید در اقتصاد ایران، بیان کرد: وقتی ما از تورم ۴۰ درصد صحبت می‌کنیم، یعنی یک بنگاه اقتصادی برای اینکه بتواند عملکرد سال گذشته خود را تکرار کند نیاز به این دارد که ۴۰ درصد بیشتر هزینه کند. این هزینه باید از محل تامین مالی جبران شود و این در حالی است که در ایران این فرایند بسیار دشوار شده است.
وی ادامه داد: در حالی تنها چشم امید بنگاه‌های اقتصادی به بانک‌هاست که شبکه بانکی کشور تحت تاثیر فشارهای داخلی و بیرونی با مشکلات جدی مواجه است و عملا می‌توان این را گفت که پولی برای بانکها نمی‌ماند که بخواهند در اختیار تولیدکننده و بنگاه‌های اقتصادی قرار بدهند.
ارگون با اشاره به سه حوزه‌ای که بیشترین سهم پول بانکها را به خود اختصاص می‌دهند، تشریح کرد: یکی از اصلی‌ترین این حوزه‌ها بحث تسهیلات تکلیفی بانک‌هاست. بانکها در هر سال مجبور می‌شوند با توجه به تعهدی که دولت از آنها خواسته، بخش مهمی از منابع خود را به این حوزه اختصاص بدهند و از این محل فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. این امر تا جایی پیش رفته که رییس کل بانک مرکزی نیز به آن اشاره کرد و خامنه ای نیز به نمایندگان مجلس تذکر داده‌اند که در این حوزه مراقبت‌های کافی را داشته باشند.
عضو اتاق بازرگانی تهران افزود: دومین حوزه‌ای که منابع بانکها را به خود اختصاص می‌دهد، تحت تاثیر کسری بودجه دولت رخ می‌دهد. با توجه به اینکه دولت برای جبران هزینه‌های خود مجبور می‌شود که اوراق چاپ کند، این اوراق باید از طرف بانکها خریداری شوند و همین موضوع باعث می‌شود بخش دیگری از منابع بانکها نیز هزینه شود.
آرگون درباره سومین بخش مصرف کننده منابع بانکها نیز گفت: متاسفانه در سال‌های گذشته، بانکها وارد بنگاه داری شده‌اند و وقتی منابعی برایشان می‌ماند نیز ترجیح می‌دهند که این پول را به بنگاه‌های زیرمجموعه خود اختصاص بدهند و از این رو دسترسی به این منابع نیز برای بنگاه‌های اقتصادی بسیار دشوار می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که بنگاه‌های اقتصادی بخش مهمی از بار رشد را به دوش می‌کشند و با توجه به مشکلات و محدودیت‌ها، تامین مالی برایشان اهمیت فراوانی دارد. با توجه به مدیریتی که تاکنون انجام شده، عملا پولی در نظام بانکی نمانده که بخواهد به تولید اختصاص پیدا کند و از این رو این امید وجود دارد که در مجلس و در جریان بررسی بودجه، شرایط به طور دقیق رصد شود و با کاهش بار تکلیفی بانکها، منابعی آزاد شود که بتوان از طریق آنها بخشی از دغدغه‌های نظام تولید را پوشش داد
