با دیدن این کلیپ از کودک خردسالی به نام “میلاد” که اسباب بازی ندارد و یا “سجاد” که تا به حال پیتزا نخورده است، دگرگون شدم و اشک در چشمانم حلقه زد. با خودم برای هزاران هزار بار فکر کردم که چگونه میشود که در دوران مدرن، در جامعه ای، که حاکمان روز آن را “جامعه اسلامی” میدانند پدیده “فقر کودکان” تا این حدی باشد که بچه ها حتی از داشتن یک ماشین اسباب بازی پلاستیکی محروم باشن ویا آرزوی مزه پیتزا را داشته باشند؟
اما جواب همیشه یکی است. جامعه ای که تحت حکومت مشتی آخوند “پنج تومانی” اداره شود، بهتر از این نخواهد بود. در در هنگامی است که رهبر همین حکومت ” علی خامنه ای، معروف به علی گدا، به 200 ملیلیار دلار بالغ میشود. ثروت پسران و دختران خامنه‌ای نیز میلیاردها دلار برآورد میشود که در بانک‌های ونزوئلا، انگلستان و سوریه سپرده شده‌اند.
با این صورت جای تعجب نیست که در ایران هر روز به، فقر، بدسرپرستی، حاشیه‌نشینی و نبود سیاست‌های کارآمد یا عدم اجرای درست این سیاست‌ها بر شمار فقر کودکان میافزاید.
اطلا جای تعجب نیست که در زمانی که سرمایه و درآمد ملی خرج صدوربحران، تروریسم، سرکوب میشود و میلیاردها دلار به جیب همان آخوندهای “پنج تومانی” ریخته میشود و یا به مصرف نیازهای نیروهای سرکوبگر پاسداران و سپاه قدس میشود. و یا میلیاردها تومان به مصرف پروژهه های تولید سلاح اتمی شده و یا جیب لابیهای خارج از کشوری و نیروهای ضد مردمی و تروریستی از قبیل حزب الله، حوثیها، جیش الشعبی ها… میشود. و یازمانی که بسیاری از والدین و جوانان عمدا به اعتیاد کشانده میشوند، دیگر برای کودکان پولی یافت نمیشود و آنها نیز باید بپذیرند که بهای این امور یاد شده باید از جیب آنها پرداخت شود.
آیا به نظر شما مردم ایران حق ندارند که علیه ستم و تبغیض، فقر و فحشا و… علیه رژیم حاکم قیام کنند؟ آیا به نظر شما این مردم ستمدیده حق ندارند که از ما حسابرسی کنند؟ آیا نباید به قیام ایران که قیام گرسنگان نامیده میشود پیوست؟ خود قضاوت کنید و تصمیم بگیرید.
مجتبی قطبی ، 2019 12 03
