هیچیک از گزافه گوییها و لاف زدنهای جمهوری اسلامی که میلیاردها دلار از ثروت مردم ایران هزینه آن گردید، در مذاکرات ژنو به پشیزی خریده نشد. صحنه برای نشان دادن جدیت شش کشور و پابرجایی قطعنامه های شورای امنیت از پیش آماده شده بود
در آمریکا بحث بر سر تحریمهای بیشتر بین کنگره، سنا و رییس جمهور، علامتهای هشدار آمیزی می فرستاد. سپس، اعلام گردید ویندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه آمریکا که تیم مذاکره کننده امریکا را هدایت می کند، در حال تماس همزمان با مقامات اسراییل و کشورهای خلیج فارس است. از سوی دیگر کاخ سفید اعلام کرد حاضر است بدون تغییر در ساختار اساسی تحریمها، فرصتی “محدود و قابل برگشت” به جمهوری اسلامی بدهد. آمریکا توضیح داد که هدف از این پیشنهاد همچنین جلوگیری از تلاش جمهوری اسلامی در جهت ادامه وضعیت موجود به بهانه مذاکرات است.
و آنگاه، برای محکم کاری، در دومین روز نشست ژنو، جان کری، لوران فابیوس، ویلیام هیگ و گیدو وستروله وزیران خارجه آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان نیز برای پیوستن به مذاکرات عازم سویس شدند.
در باره موضوع مذاکرات ویندی شرمن تاکید کرد که به عنوان بخشی از چارچوب گام اول، شش قدرت خواهان تعلیق فعالیتهای هسته ای جمهوری اسلامی برای ایجاد زمان جهت رسیدن به یک توافق جامع هستند. این مرحله باید شامل روشن شدن میزان و وسعت غنی سازی اورانیوم ایران، ذخایر موجود و ظرفیت تاسیسات هسته ای که شامل تعداد سانتریفیوژهای نصب شده و قابل نصب است و همچنین نظارت بین المللی بشود. اینها پیش شرطهایی است که مانع استفاده جمهوری اسلامی از مذاکرات به عنوان پوششی برای پیشبرد برنامه اتمی خود می شود و اجازه نمی دهد ضمن مذاکرات برای فعالیت اتمی خود زمان و فضا ایجاد کند.
بنابراین، توافقات دو جانبه ای که آقای ظریف از آن سخن می گوید – گذشته از توافق بر سر درخواست رژیم برای مخفی نگاه داشتن جزییات مذاکرات – همان بازگشت به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است که پس از سالها ضرر و زیانهای کلان اکنون رژیم باید بدان گردن بنهد.
کوته فکری جمهوری اسلامی و خیال خام اینکه با حرافی و کوبیدن سر به دیوار می تواند به اهداف ویرانگرانه خود برسد، ضررهای جبران ناپذیری به کشور و مردم زده است. با این حال ما از دست برداشتن از این سیاست مخرب به هر دلیلی و در هر مرحله ای استقبال می کنیم. صرف هزینه های کلان برای این اهداف شوم هرگز به نفع مردم ایران نبوده و نیست. هدر دادن صدها میلیارد دلار ثروت کشور و به سیه روزی نشاندن اکثریت جامعه هزینه ای است که رژیم جمهوری اسلامی صرف قدرت طلبی و خود کامگی کرده است. این جرمی است که به خاطر آن گردانندگان رژیم باید پاسخگوی مردم ایران باشند.