محمدقرایی
یکشنبه شب، سیزده آذر ۱۴۰۲ از سیمای آزادی، دیدار رئیس جمهور برگزیده مقاومت، خانم رجوی را با مادر رضایی های شهید دیدم. (۱) این دیدار در ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ اتفاق افتاده بود. دیداری صمیمانه، سرشار از عواطف انسانی و در عین حال دردناک و آموزنده. مادر رضایی ها که مجاهدین به حق «عزیز» صدایش می زنند داستان رنج ودرد مادران و پدرانی است که شلاق دو دیکتاتوری شاه و شیخ برتن و جانشان نشسته است. مادری که نزدیک به ده نفر از سربرداران و سالاران رشید مردم ایران از او ودر دامن پاکش، زاده و پرورانده شده اند. زان بیشتر، رشادت، دلاوری و در یادلی مادری که خنده از لبانش قطع نمی شود. وقتی داستان شکنجه های ساواک برخود و فرزندانش را برای ثبت در تاریخ باز گو می کند خم براو نمی آورد. مادری که فرزندش را جلو چشمانش شلاق زده اند. خودش را به کرات به تخت شکنجه بسته و شلاق بارانش کرده اند.
آثار شکنجه های قرون وسطایی حرامیان شکنجه گر ساواک شاه پس از گذشت نیم قرن، همچنان برکف پاهایش نمایان است. این پاهای لت و پار شده، لکه ننگی پاک ناشدنی بر پیشانی ارتجاع و استعمار و اضداد تاریخی مجاهدین وهمه مبارزین راستین مردم ایران است. اواخر دوران شاه خائن دانشجو بودم. مثل هزاران دانشجو، بخاطر فعالیت علیه رژیم وابسته بارها توسط مزدوران ساواک بازداشت شدم. با شکنجه های جسمی و روانی این جنایتکاران آشنایی دارم. پس از انقلاب ضد سطلتنی هم دستگیر، شکنجه و زندانی شدم. براستی که در این زمینه کار نیمه تمام شاه را شیخ به اتمام رساند. اخیراً سربازان گمنام شیخ به سراغ سردسته جنایتکاران ساواک رفتند. پرویز ثابتی، مغز متفکر دستگاه شکنجه و کشتار شاه مدفون. ثابتی مذبوحانه تلاش کرد دستان آغشته بخون شکنجه گران و قاتلان مجاهدین و مبارزین را شستشو دهد. بسیار کوشید از خودش فردی مهین پرست و تکنوکرات بسازد. غافل از اینکه هنوز قربانیان شکنجه و شهیدان زنده مردم ایران در قید حیات اند. نفس می کشند، مبازه می کنند و دادخواه خون شهیدانند. هنوز آثار شکنجه ها بر بدن های زنان و مردان مبارز و مجاهد باقی است. بیچاره شب پرستان و قداره بندان شکنجه گر که به عبث آب در هاون می کوبند. مادر رضایی های شهید و مادران و پدران دیگر حی و حاضرند. صدها نفر از مجاهدین و مبارزین در صف شاهدان برای محاکمه جنایتکاران تاریخند. مردم ایران در تظاهرات سراسر قیام شهریور ۱۴۰۱ شعار دادند که مرگ بر ستمگر چه شاه باشه، چه رهبر.
جنایات علیه بشریت مشمول مرور زمان نمی شود. اخیراً در آلمان یک نفر در آستانه نود سالگی، به اتهام همدستی با فاشیسم هیتلری بازداشت، محاکمه و زندانی شد. دادگاههای تاریخی مردم ایران برای بقایای ساواک و ادامه دهندگان شان در دستگاه شیخ، قطعا در فردای روز آزادی، برقرار خواهد شد. محاکمۀ دژخیم حمید نوری، قاتل سربداران در انتظار قاتلان و شکنجه گران دو دیکتاتوری شاه و شیخ است. دیر و زود داره، سوخت و سوز نداره!
