گزارشی از کمیسیون تحقیقات دفاعی و استراتژیک
شورای ملی مقاومت ایران
4تیر 1394
طی یک کنفرانس مطبوعاتی در دفتر شورای ملی مقاومت ایران در واشینگتن، مقاومت ایران با انتشار یک گزارش تحقیقی و کارشناسانه، طرحهای فریبکارانه حکومت آخوندی در مذاکرات اتمی با جامعه جهانی را که هدفش حفظ برنامه بمب‌سازی در عین رسیدن به توافقاتی برای خلاصی از تحریمهاست افشا کرد.
علیرضا جعفرزاده در این کنفرانس مطبوعاتی گفت:
این گزارش که توسط کمیسیون تحقیقات دفاعی و استراتژیک شورای ملی مقاومت ایران تهیه شده، اولین بررسی در نوع خود به‌شمار می‌رود و با اتکا به منابع علنی و همچنین منابع و بررسیهای درونی و محرمانه رژیم به بررسی اصول حاکم بر مذاکرات از جانب رژیم آخوندی و همچنین تاکتیکهایی می‌پردازد که رژیم برای دستیابی به اهداف خود در مذاکرات دنبال کرده است.
دو گزارش محرمانه دفاتر مطالعات سیاسی بررسیهای حقوقی مجلس رژیم که در این ارزیابی مورد استفاده قرار گرفته‌اند برای توجیه نمایندگان مجلس ارتجاع تدوین شده و توسط منابع مقاومت ایران از داخل رژیم به‌دست آمده است. این گزارش‌ها دربرگیرنده وجوهی از ارزیابی‌های درونی و محرمانه رژیم از مذاکرات هسته‌یی است.
گزارش مقاومت ایران با تأکید بر این‌که رژیم تحت فشار تحریمها و از موضع ضعف و استیصال به مذاکرات تن داده و گفتگوها تماماً تحت نظارت شخص ولی‌فقیه ارتجاع دنبال شده تأکید می‌کند، خط مشی خامنه‌ای که مورد توافق همه سران رژیم هم هست این بوده که گفتگوها باید روی وجوه لو رفته و غیرقابل انکار برنامه اتمی متمرکز باشد؛ اما هم‌زمان باید تمامیت دستگاه و به‌طور خاص ساختار بمب‌سازی هسته‌یی دست‌نخورده باقی بماند و اساساً در کادر مذاکرات قرار نگیرد. این کلیدی‌ترین عامل در رویکرد رژیم در مذاکرات بوده است.
خامنه‌ای:
ما می‌خواهیم این تحریم برداشته بشه، خیلی خوب، این یک بده بستانه، حرفی نداریم در این زمینه یه چیزی بدیم یه چیزی بستانیم، تحریمها برداشته بشود اما صنعت هسته‌ای متوقف نباید بشود لطمه نباید بخورد، این حرف اول، از اول این حرف رو زدیم و دنبال کردیم تا امروز.
علیرضا جعفرزاده در تشریح طرحهای فریبکارانه رژیم از آغاز مذاکرات تا کنون گفت: رژیم ضمن اصرار بر «اعتمادسازی» و دادن تضمینهای بی‌ارزش شفاهی، مستمراً از پاسخ به سؤالات جدی و مشخص به‌خصوص درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه اتمیش طفره رفته و در این رابطه کارشکنی کرده است.
گزارش مقاومت ایران دو برهه مذاکرات متمرکز کشورهای غربی با رژیم را بین سالهای 2003 تا 2004 و 2013 تا 2015 را مورد بررسی قرار داده و 7 اصل حاکم بر رویکرد مذاکرات از جانب رژیم و 8 تاکتیک رژیم برای تحقق اهدافش را فاش کرده است که اصول آن عبارتند از:
– تصمیم‌گیرها در ارتباط با مذاکرات، همواره در بالاترین سطح صورت گرفته و تیم مذاکره‌کننده عملاً پیش‌برنده خطوط خامنه‌ای بوده‌اند.
– رژیم همواره تلاش کرده وجوه نظامی برنامه اتمی را از مذاکرات به دور نگه دارد و یا عامدانه آنها را مینیمیزه و مبهم کند.
– مذاکرات و حتی توافقات همواره بر سر موارد افشا شده برنامه هسته‌یی رژیم بوده است.
– اصل پرده‌پوشی و عدم ارائه پاسخ‌های ضروری، حرکت در ابهام، عدم پاسخگویی به سؤالات آژانس، ارائه حداقل جواب آن‌هم در صورت ضرورت مطلق.
– تلاش برای این‌که کلیت دستگاه اتمی رژیم دست‌نخورده باقی بماند و در هیچ برهه‌یی تحقیقات و پیشرفت متوقف نشده است.
– حل‌وفصل مسائل جدی از طریق دادن قول‌های شفاهی و در عین‌حال به عقب انداختن و بی‌جواب گذاشتن تحقیقات آژانس.
– استفاده از مذاکرات و ابراز تمایل به گفتگو، به‌عنوان ابزاری برای ممانعت از اتخاذ یک سیاست قاطع از سوی جامعه جهانی و یک پوش مناسب برای ادامه پروژه اتمی.
گزارش مقاومت ایران سپس اضافه می‌کند که رژیم برای دستیابی به اهداف فوق‌الذکر، دست‌کم 8 تاکتیک مختلف را به‌کار گرفته که عبارتند از:
خریدن زمان و کش‌دادن مذاکرات.
دور کردن توجهات و تمرکز از وجوه احتمالی نظامی برنامه اتمی، به‌حاشیه‌راندن این موضوعات و به‌تعویق‌انداختن پاسخ به این موارد.
عدم ارائه یا به تأخیر انداختن دسترسی آژانس به نقاط حساس و ضروری.
عدم ارائه اطلاعات و عدم شفافیت در مورد پروژه‌ها، شبکه‌های قاچاق، اقدامات غیرقانونی تا نقطه‌یی که چاره‌یی نباشد و دست رژیم توسط سایر منابع رو شود… این یکی از اصلی‌ترین شگردهای رژیم در مذاکرات بوده که به‌جز در مواقعی که مطلقاً چاره‌یی نداشته و یا اطلاعات متقن از سایر منابع به دست آژانس و طرفهای مذاکره‌کننده رسیده، به ارائه حداقل اطلاعات اکتفا کند تا مذاکرات ادامه یابد.
احاله‌دادن پاسخ به مسائل به گزارشات مطول و بررسی گزارشات توسط طرف‌حساب‌ها.
القاء امیدواری نسبت به پیشرفت مذاکرات تا زمینه برای چانه‌زنی و گرفتن امتیاز از جانب رژیم بیشتر بشود.
خارج‌کردن موضوع تحقیقات و توسعه از حیطه مذاکرات.
و تلاش برای کسب توافق و زد و بندهای دوجانبه و حاشیه‌یی و سوار شدن بر آنها به‌جای حل و فصل موضوع در مذاکرات جمعی و طرح موارد توافق‌شده به‌صورت حاشیه‌یی به‌عنوان توافق جمعی. یکی از تاکتیک‌های رژیم این بوده که وقتی در مذاکرات جمعی احتمال موفقیت نمی‌داده، به مذاکره جداگانه با رئیس آژانس یا نمایندگان کشورها می‌پرداخته تا بتواند در ملاقاتهای جداگانه و خصوصی امتیاز بگیرد و رضایت آنها را جلب کند؛ اما بعد همین‌را به‌عنوان توافق جمعی اعلام کند.
گزارش کارشناسانه مقاومت ایران سپس فاکتها و نمونه‌های اثباتی همین اهداف و تاکتیک‌های فریبکارانه رژیم در مذاکرات را در چندین صفحه ذکر کرده است.
