یک بار دیگر در تاریخ مقاومت مردم ایران زمین شاهد سرباز کردن سیاست مماشات در قرارداد ننگین استرداد تروریست دیپلمات رژیم اسدالله اسدی هستیم.
این بار دولت بلژیک با تصویب مغلطه ای به اصطلاح لایحه مدال ننگین تاریخی مماشاتگری در نوازش رژیم دیکتاتورتروریستی ملایان ایران را ازهم رديف های خود در سطح اتحاديه اروپا در نگه داشتن پوزه آخوندها برای مکیدن خون مردم ایران نصیب کشورخود کرد.
این بی شرمانه ترین قرارداد در حمایت از دیپلمات تروریست هاست که موجب افزایش عمليات های تروریستی وآدم ربایی در دنیا بدون هیچگونه مجازات می شود.
اگرچه دولت بلژیک دست گل را ازهمین جا بر گردن دیپلمات تروریست رژیم اسدالله اسدی انداخت وخوش خدمتی خود را به آخوندهای جنایتکار ثابت کرد ولیکن مقاومت مردم ایران با همه امکانات حقوقی وسیاسی برای ممانعت از بازگرداندن دیپلمات تروریست بمب گذار تلاش می کند.
به این ترتیب با تصویب یک ”مغلطه ” وعادی سازی تعویض یک انسان بی گناه که رژیم ایران به گروگان گرفته است با یک دیپلمات تروریست بمب گذار، اسدالله اسدی فرم قانونی به عمل ننگین داده می شود. بمبی که درکیف دستی با هواپیمای مسافربری تهران – وین حمل شده بود وقرار بود در گردهمایی بزرگترین وتنها اپوزیسیون جدی رژیم ایران منفجر وقتل عام عظیمی را موجب شود. دراین عمل تروریستی وحشتناک ازجمله مریم رجوی رئیس جمهور مقاومت مردم ایران وبسیاری از نمایندگان وشخصیت ها وهواداران مقاومت مردم ایران از سراسر جهان کشته ویا مجروح می شدند.
بالاخره پس از سه هفته بحث وجدل دربین نمایندگان مجلس بلژیک این لایحه خفت بار تصویب شد وننگ تاریخی را برای کشور بلژیک تثبیت کرد.
آنچه که بیش از هرچیز مشمئزکننده است همدستی دولت بلژیک با رژیم مولایان دراین برهه اززمان است که مردم ایران برای احقاق کمترین حقوق حقه خودشان علیه رژیم مبارزه می کنند. دولت بلژیک دست همکاری در دست های خونین رژیم ایران می گذارد وبرای مردم ایران ناامیدی به ارمغان می آورد.
دولت بلژیک باید بداند که مردم ایران ومقاومت بیش از ۵۷ سال آن هرگز در این سالیان به خصوص در صد سال اخیر تاریخ خود نه تنها چشم امید به کشورهای دیگر ندوخته اند بلکه شاهد حمایت های بی دریغ دولت های اجنبی از رژیم های شاه و شیخ درایران بوده اند تا هرچه بیشتر کشورشان را غارت کنند.
آنچه که قضیه را مشمئزتر می کند حمایت های حقوق بشری ومبارزه علیه تروریسم دراین کشوراست. چگونه بلژیک می تواند پس ازاین در مبارزه علیه تروریسم مفتخر باشد؟
چگونه مردم بلژیک ازاین پس می توانند به دولت خود درباره عدالت وحقوق بشر اعتماد کنند؟ وبلژیک چگونه می تواند علیه عملیات های تروریستی رژیم ایران در کشور خود ویا در کشورهای اتحادیه اروپا عمل کند؟ آیا با این قانون کشور بلژیک جان شهروندان خود را نیز به خطر نمی اندازد؟
آیا منظور دولت بلژیک از تصويب این قانون این است که حتی برای جان نمایندگان و شهروندان خود و دیگر کشورهای اروپا یی و آمریکایی که از ۵ قاره جهان در حمایت از مقاومت مردم ایران و مجاهدین خلق در گردهمایی ۲۰۱۸ شرکت داشته اند هیچ ارزش و اعتباری قائل نیست؟
آیا بلژیک می خواهد بگوید که داستان حقوق بشر پنبه ای است برای نرم سر ببریدن یا لالایی برای خواب کردن یا امیدواهی دادن به مردم دنیا؟
مردم ایران امیدی به هیچ کشور و دولتی نبسته اند اگرچه از حمایت لفظی دولتمردان وشخصیت های انسان دوست و والامقام به گرمی استقبال می کنند ولیکن فقط به مقاومت مردم خود وشورای ملی مقاومت وهسته مرکزی آن مجاهدین خلق دلبسته اند و بس.
مردم ایران برای پیروزی در آزادی واستقلال ایران کلید های رمز دارند. یکی از آن ها گفته رهبر انقلاب نوین ایران مسعود رجوی: ”کس نخارد پشت من جزناخن انگشت من ‘‘ودیگری گفته رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت مریم رجوی: ” می توان و باید” است.
افسانه اسکویی
۲۱یولی ۲۰۲۲
