با کمال تأسف با خبر شدیم یکی دیگر از فریادهای آزادیِ هزاران آزادی، در رژیم زن سیتز، کارگر کُش و به یک کلام ضد انسانی، بطرزی مشکوک که فقط از عُهده نظام های جنایتکاری همچون جمهوری اسلامی بر می آید در سیاهچالهای زندان، جان خود را از دست داده است.
با نگاهی اجمالی به کارنامه 38سالِ سراسر ننگین حکومت جمهوری اسلامی ایران، پی به این واقعییت تلخ می بریم که، چنین مرگ هایی در زندانِ چنین حکومت هایی، نمی تواند مرگی، طبیعی باشد.
بی شک مرگ شاهرخ زمانی این فـریـادِ به حـقِ کارگران زخمتکش علیه حکومت ضدِ کارگری جمهوری اسلامی هم نمی تواند امری طبیعی و عادی، جلوه کند.
ایرانیان آزادیخواه در طی عُمر این حکومت جنایتکار، شاهد حوادث وحشتناکی در اشکال گوناگون بوده اند که احتیاجی به توضیح و یا تفسیر نداردچراکه بقای این حکومت جهل و جنون درسرکوب مبارزین سیاسی و فریاد آزادیخواهی است از اینرو، تئوریسین های این نظام اهریمنی توسط جلادانِ شان باحرکتی تنظیم شده چون گذشته، فعالین واقـعـی سیاسی و حتی اجتماعی را به اشکال گوناگون از بین می بـرنـد امـا، زهی خیال باطل.
درست است که شمشیر خونین سربازان گُمنام و نامرعی این حکومت ضـدِ کـارگـری به شکلی مشکوک که فقط خود آنها می دانند چگـونـه شاهرخ زمانی را ایستِ مغزی یا قلبی، داده اند و جسم او را از بین بُـرده انـد ولی، با اندیشه اش چکار می توانند بکنند!؟
مگر اندیشه کارگران که همانا از بین بردن اختلاف طبقاتی ست با از بین بردن شاهرخ زمانی ها، از بین رفتنی است!؟
ای هموطن، همانطور که می دانیم این حکومت بنـا به ماهییت ضد انسانی اش و مانند همیشه تا آنجـا که در قدرت اش باشد نمی گـذارد نفس هایی چون نفس شاهرخ زمانی ها که بـوی عدالت اجتماعی و آزادیخواهی می دهد، همه گیر شود از این رو، به خیال باطل خود آنـرا قطع می کند ولی نمی دانـد که
اندیشه زیبـای این فعال مبارز کارگری، در قلم و فریاد من و تـو و مبارزات سایر کارگران آگاه، نقش بستـه است.
بی شک مرگ شاهرخ زمانی خشم انسان های مبارز را به دنبال خواهد داشت و آنها، بهر شکلی که در توانشان باشد نمی گذارند که این پرچم، به زمین بیافتد.
اینک بازتاب انعکاس فـریـاد آزادیخواهی شاهرخ زمانی بر دوش ماست پس بیائیم، در حمایت و دفـاع به شکل های گوناگون از این مبارز سیاسی، در سراسر جهان کوشا باشیم.
اما این را حکومت جمهوری اسلامی جنایتکار باید خوب بداند که مبارزاتِ طبقاتی در ایران با خود، کارگران مبارز و آگاه بیشمـاری بهمـراه دارد که آنـروز، آنهـا همـدیگـر را دریـابنـد، دیـگـر شمشیـر ایـن حکـومـت جنـایتکـار نمی تواند شاهرخ زمانی ها را از بین ببرد و آن روز، دیر نیست.
دوشنبه 14 سپتامبر 2015 / استکهلم
