سازمان ملل متحد طی گزارشی، که روز پنجشنبه ۲۸ فوریه در ژنو انتشارداد، اعلام کرد که در ایران تعداد اعدامها، و همچنین دستگیریها ” که معمولا همراه با شکنجه و بعضا تا حد مرگ” همراه است افزایش یافته است.
در دو گزارش دبیرکل سازمان ملل، بان کی مون، و گزارشگر ویژه در مسائل حقوق بشر ایران، احمد شهید،نگرانیهای عمیق خود را در مورد چیزی که آنها آن را افزایش آشکار در کثرت وقوع و شدت نقض حقوق بشر در ایران خواندند، اظهار داشتند. بان کی مون گزارش کرد ”دبیرکل در مورد گزارشاتی مبنی بر افزایش تعداد اعدامها از جمله نوجوانان و اعدام در ملا عام، ادامه قطع عضو و شلاق زدن، دستگیریها و بازداشتهای خودسرانه و محاکمات ناعادلانه، شکنجه و بدرفتاری، اعمال محدودیتهای شدید، هدف قرار دادن کارکنان مطبوعات، مدافعان حقوق بشر، وکلا و فعالان مخالف و همچنین اقلیتهای مذهبی، کماکان عمیقاً آشفته و نگران می باشد“
بان کی مون گفت هشتاد درصد اعدامها در رابطه با جرایم مواد مخدر می باشد و قاچاقچیان از حق درخواست استیناف در مورد مجازات اعدام را ندارند. دبیرکل سازمان ملل گفت ”در ایران افزایش چشمگیری در انجام اعدامهای علنی در ملاعام صورت گرفته است“.
احمد شهید گفت ایران که به خاطر فعالیتهای اتمی خود مورد تحریم قرار دارد از تحقسق در مورد نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران جلوگیری میکند. او همچنین خواست تا ایران بلادرنگ زندانیان فعال حقوق بشر، وکلا و روزنامه نگاران را ازاد کند.
احمد شهید از اعدام دست کم ۴۸۷ نفر در سال میلادی ۲۰۱۲ خبر می دهد. او که در آبان ماه خواستار تعلیق اعدام ها شده بود در گزارشش از ادامه این روند و عدم دسترسی محکومین به وکیل و برگزار نشدن دادگاه منصفانه ابزار نگرانی کرده است.
گزارشگر ویژه سازمان در امور حقوق بشر ایران در فصل بعد از ادامه شکنجه در زندان های ایران خبر می دهد و می نویسد: “در پاسخ به گزارش پیشین که از شکنجه مخالفین در ایران ابراز نگرانی شده بود مقام های جمهوری اسلامی اتهام شکنجه را بی اساس خواندند و استدلال کردند که براساس قوانین ایران شکنجه غیر قانونیست. ولی من تاکید می کنم که قوانین به تنهایی نمی تواند به اتهام استفاده از شکنجه پایان دهد”.
او برای نمونه به بازداشت ستار بهشتی در ۹ آبان ماه و مرگ او در زمان حبس اشاره می کند و می نویسد: “صورت و سینه آقای بهشتی پیش از مرگش با باتوم ضربه دیده است”.
در گزارش گزارشگر ویژه بررسی نقض حقوق بشر در ایران، درباره وضعیت زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین آمده است: زهرا منصوری در ژوئن ۲۰۱۱، تیرماه ۱۳۹۰ به خاطر رابطه اش با کمپ اشرف در عراق دستگیر شد. وی به مدت ۹۰روز در سلول انفرادی نگه داشته شد.
گزارش در مورد وضعیت زندانی سیاسی غلامرضا خسروی نیز می نویسد: وی هنگام دستگیریش شدیداً مضروب گردید و نیروهای امنیتی یک سلاح را پشت سرش نگه داشته و به او گفتند که اگر همکاری نکند می توانند او را بکشند. غلامرضا خسروی به مرکز بازداشت اداره اطلاعات کرمان برده شد و در آنجا مورد بازجویی قرار گرفت علایمی دال بر شکنجه از جمله دندان شکسته و زانوهای آسیب دیده در بدن وی مشاهده شده است. مقامات رژیم از وی خواستار نوشتن نامه یی در محکومیت مجاهدین و همچنین اعترافهاى ضبط شده، گردیدند که او از انجام این کار خودداری کرد.
استیناف برای حکم اعدام ۲۰۱۱ او در آوریل ۲۰۱۲ رد شد و حکم اعدام به قوت خود باقیست. در رابطه با این موضوع چندین گزارشگر ویژه ملل متحددر یک درخواست فوری مشترک خواستار لغو حکم اعدام شدند.
شهید همچنبن از شکنجه ۷۶% از شاهدانی که با او گفتگو کرده اند خبر داده است.
شهید بیش از ۵۰ صفحه از گزارشش را به فهرستی از نام و اتهامات وارده به زندانیان سیاسی مذهبی و قومی اختصاص داده است. در این فهرست نام بیش از ۱۵۰ زندانی منتشر شده است.
در هر دو گزارش سازمان ملل گفته شده است مقامات رژیم ایران باید اجرای مجازات اعدام علیه نوجوانان که در قوانین بین المللی ممنوع می باشد را متوقف نمایند…
معاون وزیر خارجه رزیم اخوندها، محمد مهدی اخوندزاده به سازمان ملل متحد بدون انکه به این گزارشها اشاره کند گفت: “تعهد ایران به حمایت و ارتقاء حقوق بشر استوار باقی مانده است … شواهد کافی وجود دارد که نشان می دهد کشور من متعهد به حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است”.
