به پيشباز ميلاد خجسته حضرت ولي عصر(عج)  كه نامش رايحه توحيد و يگانگي است. حمید نصیری سلام اي سبز پوش سلام اي سبز‌پوشِ سبز‌پنهان منم، من منتظر انسانِ قرنِ اتحاد آهن و آتش  منم، من حاصلِ همزادگيِ  غارت و سركش منم، من زخميِ ديرين تبارِِ قتل عامِ نفرت و نفرين.ادامه

درمیان شعر تو درجستجوی خانه ام   هستم .لای در بازاست به عقب می نگرم.   سال های کودکی  خانه ی  کوچک بن بست .سکوت ازپله ها بالا ، ومن حبس نفس، خشکیده در جایم.  با دو دستم  می فشارم  فریاد وجودم، ومی ترسم که شاید تو ازخواب ناز سالیان آشفته برخیزی .درخانه همه هستند و هیچکس نیست. بوی عید وسفره هفت سین    لای قرآن اسکناس نو.آنادامه

باغ اردیبهشتِ من امسال   می نشاند به چشم خسته ی من                    اینهمه سروهای سبز آیین                          اینهمه با شکوه شمشادان                         اینهمه یاس و سوسن و نسرین دشتِ اردیبهشت میهنِ من         از پیِ سال های پاییزی           می شود سر به سر شقایق زار                     محفل شادادامه

اولین سین تو ، سلامتی است خواهش پول دار و پا پتی است   سین  دوّم  سرایی آباد است در چنین خانه ای دلت شاد است   “سرفرازی”ست سین سوّم تو قسمتَت باد و سهم مردم تو   ” سادگی ” هست چارمین سین ات صافی و یک دلی ستادامه

ای در این ظلمت سرا جانت سراسر شعله زار عزم داری بگسلی زنجیره ی این شام تار   ای دل و جانت برای باغِ میهن بی قرار ای ندیده نو بهاری، قرن ها در این دیار   آرزوهایت فزون، امّیدت افزون تر شود لیک تنها ” آرزو” اینجا نمی آیدادامه

براي زنان مجاهد خلق و تمام زنان آزاده میهنم در رویارویی با ديكتاتوري جهل و جنايت آخوندي فانوس راه فصلي‌كه قرار بود اون فصل باشه بردن تو از ياد نقطة طلوع تو شد فصلِ آغاز يه فرياد توي اون بيراهة كور تو شدي فانوس اميد توي دلتنگيِ تاريك بودنت مثلادامه

نه خراباتی و رندی نه قلندر شده ای گرچه پیداست قلندر فامی.   چند گویی که رهیدی و رسیدی به کمال، چند لافی که فنا فی اللّهی که رها از همه ی نیک و بد ایّامی.   چارخط نا نزدایی ز دل وُ رخسارت تا در اندیشه ی بی روزنادامه