پـویـان انـصـاری – تابستـانـی بـرسـاحـل خـونیـن یـک نـظـام
وقتـی خـورشیـد تـابـان هم، در آن تـابستـان سیـاه، بـرای لحظـه ای، درخشش خـود را بـر زمین، از یـاد می بـرد، عُمق فاجعه کُشتـار نسلی مُصمم و مبارز، در آن تـابستـان جهنمی، آسمـان سرزمینی را، به سـوگ و مـاتـم، می نشـانـد. در آن تـابستـان سـوزانِ غمـزده، واژه ِ مُقـاومـت، در زنـدانادامه