شبم از تو مهتاب رؤیا بگیرد فروغ از رُخ‌ات ماهِ یکتا بگیرد نگاهت، همه روشنایی،همه عشق ز چشمت دل امّیدِ فردا بگیرد نشان بر لبانت دَمی مِهر لبخند که رنگ از تو خورشیدِ زیبا بگیرد شوَد دوزخی بی حضور تو ،جانم مرا  موج آتش سراپا بگیرد منم ابرِ حیرانِ گمادامه