روز گذشته (پنجشنبه ۹ سپتامبر) یکی از شاهدین دادگاه حمید نوری جنایتکار اقای اسحاقی از المان بود. در شهادتهای وی برای اولین بار (تا انجا که من میدانم) به نقش حمید نوری در سرکوب و هدایت دانشجویان به سمت مرگ و. دستگیر. کردن صحبت کرد . وی به ده سال زندان محکوم شده بود و برادرش نیز جزو شهدای قتل عام است.
وی تعریف کرد که قبل از ازادی از همه زندانیان یک برگه ای میگیرند که در ان تعهد میدهی بعد از ازادی از زندان هیچ ارتباطی با گروههای سیاسی و بخصوص مجاهدین نباید داشته باشیم و اگر ما را در یک فعالیت سیاسی و یا تظاهراتی دستگیر کنند حکم ما اعدام است.
اقای اسحاقی توضیح داد که در سال ۷۸وقتی که دانشجویان در تهران به اعتراض برخواستند وی در خارج از تهران کار میکرد دوستی داشت که وی همبندی وی و به مدت ۱۰سال زندان نیز محکوم شده بود و بعد از گذراندن دوران زندان وی هم ازاد شده بود. در هنگام تظاهرات دانشجویان وی با من تماس گرفت و گفت که بیا امروز با همدیگر به تظاهرات دانشجویان برویم و به انها ملحق شویم که من گفتم میدانی اگر ان ها را بگیرند یک یا دو یا چند سال زندان به انها میدهند اما اگر ما را بگیرند حکم ما اعدام است (اشاره به برگه ای که هنگام خروج از زندان امضا کرده بودند) دوستش میگوید ولی ما هم بالاخره باید سهم خودمان را بپردازیم و تجربه داریم و بالاخره هر دو به تظاهرات دانشجویان میپیوندند.
وی ادامه داد: دانشجویان تصمیم گرفتند و شعار میدادند که برویم به سمت رادیو تلویزیون رژیم اما ناگهان از جلو هم یک عده از دانشجویان فریاد میزدند بریم به سمت دانشگاه. من و دوستم کم کم به صفهای جلو رفتیم و بعد در صف اول تظاهرات، حمید نوری را انجا دیدم که در میان تظاهر کنندگان بود و بعد با دوستم به خانه برگشتیم. اما دران اعتراضات دانشجویان وقتی به دانشگاه رفتند و در واقع انجا قتل گاهشان بود انها را سرکوب و دستگیر کردند.
نقش حمید نوری و منحرف کردن تظاهرات دانشجویان و کشته شدن و زندانی شدن دانشجویان در دادگاه استکهلم ( تا انجا که من میدانم) اولین بار بود که مطرح میشد و جای بسیار تامل دارد. !!!!
وی در طول مدت زندانی بودن خود به اتاق گاز برده شده بود و انواع شکنجه های دژخیمان را تجربه کرده بود. وی همچنین از بندهایی به نام “ملی کش ها” صحبت کرد که در ان زندانیانی که دوره محکومیتشان تمام شده بود انقدر در انجا نگهداری میشدند تا انها را وادار کنند که جمهوری اسلامی را قبول و یا اقرار به قبولی کنند.
آقای اسحاقی که اکنون در آلمان زندگی می‌کند، در سال ۱۳۶۲ در سن ۱۸ سالگی ، ۱۳ ماه پس از دستگیری به اتهام هواداری سازمان مجاهدین خلق، شرکت در تظاهرات و ضدیت با نظام به ده سال حبس محکوم شد. او از سال ۱۳۶۵ تا چند ماه پس از اعدام ها در سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت بود.
وی گفت که در طول ۱۱سالی که در زندان بوده ، خانواده وی خبر نداشتند که او زنده است و در کدام زندان است.
