امواج اعدام در شهرهاي مختلف كشور همچنان ادامه دارد. شمار اعدامها تنها در فاصله روزهاي 16دي تا 8بهمن به 74تن رسيده است.
در سحرگاه سه شنبه 8بهمن، يك زنداني 44ساله، در ملأعام در قزوين اعدام شد. خبرگزاري فارس، وابسته به سپاه پاسداران براي ارعاب مردم، عكسهاي اين جنايت را به طور گسترده در رسانه هاي خبري حكومتي منتشر ساخت.
در روز 7 بهمن هفت زنداني به طور جمعي در زندان قزل حصار كرج، به دار آويخته شدند. يكي از محكومان كه پيش از اعدام دچار بيهوشي شده بود، با اصرار دژخيمان پس از به هوش آمدن اعدام شد.
در شامگاه شنبه 5بهمن بهروز ساعدپناه در زندان اوين در تهران اعدام شد. در همان شب كمال هوشیاری، محمد گه‌له، مسلم رشیدی، بارزان زماني، در زندان مرکزی سنندج به دار آویخته شدند. خبر اعدام موجود زماني از زندانيان اهل روستاهاي سنندج نيز در همين روزها منتشر شد.
در روز 3بهمن هفت زنداني به طور جمعي در كرمانشاه به دار آويخته شدند. در روزهاي 2 و 3 بهمن هفت زنداني به طور مخفيانه در زندان مركزي بندرعباس اعدام شدند.
در روز دوشنبه 30دي يك جوان 27ساله بنام سجاد پورنجف در تبريز اعدام شد. در همان روز دو زنداني ديگر به نامهاي شهريار (شهسوار) رئيسي و چنگيز شهنوازي در زندان مركزي زاهدان اعدام شدند. چنگيز شهنوازي را در روز يکشنبه ۲۹ دي ماه به بهانه انتقال به دادگاه از بند ۸ خارج و به سلولهاي انفرادي بند قرنطينه زندان مرکزي زاهدان منتقل كرده بودند.
همچنين در هفته اول بهمن ماه خبر اعدام سه زنداني از اهالي روستاهاي دلفان و ملاير منتشر شد.
سركوب سراسري به ويژه مجازات وحشيانه اعدام كه صرفاً به منظور شدت بخشيدن به فضاي ارعاب در جامعه و مهار خشم و نارضايتي مردم به ستوه آمده ايران صورت مي گيرد، بعد از روي كار آمدن آخوند شياد حسن روحاني ابعاد فزاينده يي يافته است. به نحوي كه در سال ميلادي گذشته بيش از 700تن اعدام شدند كه نسبت به ده سال گذشته يك ركورد جديد بود.
مماشات با اين رژيم ضدبشري و پراكندن توهم اعتدال و ميانه روي در بين جلادان حاكم بر ايران، تحت هر پوش و بهانه يي كه باشد، معنايي جز مشروعيت بخشيدن به اين توحش ندارد و تاكنون نيز هيچ نتيجه يي جز جريتر شدن رژيم و گسترش فزاينده سركوب در ايران نداشته است.
دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران
8بهمن1392 (28ژانويه2013)
