دکتر محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب ضدسلطنتی پیامی به‌مناسبت 16آذر روز دانشجو منتشر کرد. در این بیانیه آمده است:
«فرزندان مجاهد و مبارزم…
پدر پیرتان که حدود 70سال در رثاء آزادی…
خستگی‌ناپذیر نالیده و زجرها کشیده و زندانها دیده و شکنجه‌های فراوان و مشکلات بسیار را خود و خانواده‌اش تحمل کرده است، اینک به این اعتقاد رسیده که کشور ما آبستن حوادث دگرگون سازی است، و این روزها باید همه با هم متحد و دست در دست… بسوی جنبش دگرگون ساز که ریشه در تجربیات گذشته دارد… ، و با آگاهی و درس‌آموزی از حکومتهای استبدادی، به‌ویژه ‘نظام ولایی’ همراه است، گامهای استوار برداریم، تا بار دیگر فریب دغلکاران، اعم از آخوندهای افشاشده و دیگران که در این سالها شعار آزادیخواهی زیاد سر دادند ولی در عمل هیچ بودند را نخوریم.
باید جنبشی برپا کرد… ،
جنبشی که بیش از صد سال در کشور ما به‌وقوع پیوسته، از جنبش مشروطه و قیام سردار جنگل و نهضت ملی به رهبری ‘دکترمصدق’ ، و انقلاب استبداد ستیز سال57… که همگی در اثر خیانت و دزدیده شدن به‌وسیله عوامل داخلی و خارجی با شکست مواجه شد، و آن بر سر ملت ما آمد، که امروز همگی شاهد و ناظر آن هستیم.
عزیزان من…
اگر تنها نظری به وقایع چند ماه اخیر بیفکنیم،
این حقیقت بر ما بیش از پیش روشن می‌گردد… ،
که ‘نظام ولایی’ چنان در فساد همه‌جانبه فرو رفته، و به‌حال احتضار افتاده، که دیگر امیدی به نجات این بیمار که تمام بدنش را عفونت فراگرفته، نیست. عفونتی که از مغز سر تا کف پای این مریض را لحظه به لحظه به سوی نیستی می‌کشاند.
فایل صوتی ‘آیت‌الله منتظری’ …
که حکومت سالها تلاش می‌کرد تا از افشای آن جلوگیری کند، بسیاری از حقایق را روشن ساخت، و چنان لرزه‌ای به جامعه و به‌خصوص آنهایی که باور این چنین اعمالی را از (حکومت عدل علی!) نداشتند وارد کرد، که می‌بینید و می‌شنوید.
جنایاتی که آخوندها… به‌ویژه در دهه شصت در حق دانشجویان و دیگر فرهیختگان انجام داد، بسیاری از چشمها و گوشها را باز کرد، نا بدانند کسانی‌که به‌نام خدا و دین در این مملکت حکومت می‌کنند، جانیانی هستند که برای ادامه حیات خود، از هیچ جنایتی دریغ نکرده و نمی‌کنند.
من از فرزندان دانشجویم می‌خواهم… نگذارند خواست حکومت که به فراموشی کشاندن این جنایات است، عملی گردد، و مسأله دادخواهی به فراموشی سپرده شود. جنبش دادخواهی روز به روز بیشتر مورد بحث و تحلیل و تحقیق محافل مختلف، به‌ویژه دانشجویان عزیز قرار می‌گیرد، باید خواست همه‌ی ما تشکیل دادگاههای بین‌المللی رسیدگی به جنایت علیه بشریت باشد، که دانشجویان و دانشگاهیان بیشترین قربانیان این جنایات بوده و هستند.
هرگز در نشستها و شعارهایتان زندانیان سیاسی بی‌گناهی مانند ‘عبدالفتاح سلطانی’ ، ‘نرگس محمدی’ ، ‘آرش صادقی’ و همسرش’گلرخ ایرایی ابراهیمی’ ، ‘محمدعلی طاهری’ ، ‘علی معزی’ ، ‘صدیقه منفرد’ ، و دیگر زندانیان سیاسی را فراموش نکنید.
فرزندان عزیزم… امروز مسائلی در کشور ما مطرح است،
که می‌توان گفت حکومت دیگر، نه از نظر اخلاقی، نه انسانی، و نه اجتماعی و غیره… صلاحیت ماندن بر سر قدرت را ندارد، و شما رهبران آینده هستید که باید ایران را بسوی آزادی و آبادی و برابری رهبری کنید.
اتحاد شرط اول پیروزی است، و قول می‌دهم تا آخرین نفس به‌خاطر کسب آزادی، در کنار و همراه شما باشم. فراموش نکنید که دانشگاهها هر یک سنگری هستند برای آزادی این ملت، و من دستهای پرتلاشتان را می‌بوسم. موفق و پیروز باشید.
دکتر محمد ملکی (14آذر 1395)
