موضوع ورشکستگی و تعطیلی صنایع نساجی ، مدت زیادی است که از زبان مردم عادی و در کوچه خیابانها شنیده شود، به ویژه درباره کارخانههای جنوب تهران.
عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران معتقد است موضوع ورشکستگی صنایع نساجی مربوط به واحدهای دولتی است که بعد از یک مقطح کوتاه تک نرخی شدن ارز پشت سر هم تعطیل شدند. و پیامدها و حوادث مربوط به این تعطیلی این واحدها هنوز ادامه دارد.
به گزارش ایسنا، علیرضا حائری گفت: حدود ۵۰ کارخانه نساجی در سرتاسر ایران بعد از انقلاب زیر نطر سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفتند و مدیریت آنها دولتی شد، این کارخانه ها عملا تولید و سود نداشتند و سود این واحدها عموما از رانت نرخ چند ارزی حاصل میشد و مربوط به تولید و عملکردشان نبود، به همین دلیل در مقطع کوتاهی که ارز تک نرخی شد این واحدها همگی اسیب دیدند و عملا ورشکسته شده بودند.
به گفته وی، در دهه هشتاد بیشتر این کارخانههای نساجی که وارد بافت شهری شدند و زمین آنها افزایش قیمت چشمگیری پیدا کرد. در این زمان قانونی تحت عنوان بازسازی و نوسازی صنایع نساجی تصویب شد که طبق آن این کارخانهها میتوانستند با حفظ اشتغال و تولیدشان زمینها را بفروشند و فعالیت خود را به شهرکهای صنعتی منتقل کنند. آنها همچنین میتوانستند به شرط رعایت موارد یاد شده فعالیت خود را به بخش خصوصی واگذار کنند.
حائری با بیان اینکه حالا بالا رفتن ارزش زمین این کارخانجات باعث شد واحدها با فروش زمین زیان انباشته خود را جبران کردند، در این میان عدهای به طمع قیمت بالای این کارخانهها آنها را خریدند، اما شرایط را رعایت نکردند و نه تنها کارگران بازخرید شدند بلکه تولید به صفر رسید و بعد هم زمینها را به مزایده گذاشتند و این روند و تبعات آن تا اوایل دهه نود ادامه داشت.
امروزه صنایع نساجی که یکی از قدیمی ترین صنعتی است که به ایران وارد شده بود و رشد و تولید خوبی هم داشت، عملا ورشکسته و از دور خارج شده است. اکثر کارگران ان بیکار و اخراج شده اند .