![](https://i0.wp.com/farsi.fffi.se/wp-content/uploads/2021/04/۲-3.jpg?resize=698%2C436)
به نوشته اعتماد انلاین یك تحلیلگر مسائل بینالملل، میگوید برخی از اقدامات منطقهای و همچنین مانعتراشیهایی که در داخل کشور مشاهده میشود، احیای برجام و در نتیجه برچیده شدن تهدیدها را در هالهای از ابهام فرو برده است، حال آنکه افکار عمومی شانس اندکی برای دیدن افق پیش رو از پس این فضای مهآلود دارند.
داوود هرمیداس باوند درباره احیای برجام گفت:بایدن در جریان مبارزه انتخاباتی با ترامپ به صراحت گفت تصمیم دارد کشورش را به برجام برگرداند و به همین دلیل امیدواریهایی در ایران و سایر طرفین توافق هستهای ایجاد شد. البته ساختار سیاسی و تصمیمگیری ایالات متحده به گونهای است که رئیسجمهور باید نظر مثبت کنگره را برای هر تصمیمی جلب کند و چون اکثریت نمایندگان آمریکا وابسته به حزب مغلوب جمهوریخواه هستند، انتظار عمومی برای تغییر فضای هستهای از شکل تنازعی به حالت تفاهم برآورده نشد. در این میان، برخی از کشورهای عرب منطقه خاورمیانه هم بنا را بر همراهی با اسرائیل و انعقاد قراردادهای همکاری گذاشتند تا اوضاع همچنان پیچیده بماند؛ یعنی دیدارهایی که بین تصمیمگیران خاورمیانه با سران اسرائیل صورت گرفت، نشان داد ایران برای حل مناقشه هستهای راهی پرپیچوخم را پیش روی خود میبیند.
وی افزود: گروهی در درون سیستم مدیریتی ایران هرگونه همنشینی با آمریکا را تابو میدانند و به هیچ وجه هم حاضر نیستند از موضع خود عقبنشینی کنند. این نظر منفی درباره مذاکره با نظام بینالملل در شرایطی وجود دارد که پس از امضای دونالد ترامپ مبنی بر خروج آمریکا از برجام، تحریمها علیه ایران شدت گرفت و وضعیت برای ایرانیها غیرقابل تحمل شد؛ یعنی وضعیت مردم ایران به حدی دشوار است که مذاکره بیش از هر مقطع دیگری ضروری به نظر میرسد.
این استاد دانشگاه گفت: معلوم است که انتخابات ایران برای آمریکا مهم است. آمریکا میداند اتفاق مثبتی که در سال ۲۰۱۵ رخ داد، نتیجه اختیارداری معتدلان در ایران بود پس بایدن و اطرافیانش اگر واقعاً تصمیم به باز کردن گره هستهای دارند، باید سعیشان را برای ایجاد فضای تعاملی با دولت فعلی ایران به کار گیرند. در واقع اگر جناحی که تحت هر شرایطی مقید به تقابل با آمریکا- و اساساً در هر شرایطی- غرب است در ایران روی کار بیاید، کار به مراتب دشوار و شاید هم بعید خواهد شد.
از سویی نمیتوانیم نسبت به این مساله هم بیتفاوت باشیم که اقدامات ایران در منطقه برای طرفین مذاکرات حساسیتبرانگیز است هرچند بههمریختگی اقتصادی موجب شده حمایتهای ایران از کشورهایی چون سوریه و عراق به کمترین میزان ممکن برسد. البته سیستم مدیریتی ایران همچنان معتقد به حضور پیرامونی در منطقه است که همین امر هم گره هستهای را کورتر میکند.
هرمیداس باوند خاطر نشان كرد: فعلاً که همسایههای عرب ما با اسرائیل کنار آمده و بعضاً در این کشور اقدام به تاسیس سفارتخانه هم کردهاند تا معلوم شود که آنها مثل همیشه فقط به منافع خود فکر میکنند و بدشان نمیآید ایران همچنان درگیر گرفتارهایی باشد که ناشی از نوع نگاهی است که به آمریکا دارند. این روزها حتی ترکیه با تغییر نسبی موضع در قبال ایران رفتار کج دار مریزی دارد. تکلیف روسیه و چین هم برای همه روشن است؛ یعنی هم روسها و هم شریک شرقی ایران ترجیحی جز مقاصد خودشان ندارند تا مردم ایران بدانند قرار نیست مشکلاتشان به این زودی حل شود.
این تحلیلگر مسائل بینالملل رژیم !!!!!درباره مناسبات ایران با چین و روسیه گفت: برقراری مناسبات با چین و روسیه در این برهه حساس و پرهزینه، نویددهنده نیست آن هم در حالی که حضور در کشورهایی چون سوریه و لبنان هم کمرنگ شده است.
وی افزود: چین به دلیل پیشرفتهایی که در این مدت به دست آورده اعتماد به نفس بسیار بالایی پیدا کرده که همین موجب نگرانی دولت آمریکا شده است. چراکه ایالات متحده موقعیت فعلی این کشور را تهدیدی جدی برای منافع خودش در نظام بینالملل میداند و در همین راستا بایدن حتماً برنامههایی برای جلوگیری از پیشروی این کشور صاحب اقتصاد آسیایی در نظر خواهد گرفت؛
البته به نظر من بایدن به دلیل مشکلات عدیدهای که در داخل دارد و بعد از مستقر شدن در کاخ سفید فهمید که در قالب نفر اول دولت فدرال آزادی چندانی ندارد و کنگره را مانعی برای برنامههایش یافت، فعلاً تمرکزش را روی سیاست داخلی گذاشته است. با این حال نظام سیاسی و مدیریتی آمریکا حتماً نقشههایی برای کمرنگ کردن چین در مناسبات اقتصادی خواهد داشت.
هرمیداس باوند در خصوص سیاستهای منطقهای ایران هم گفت:ایران متاسفانه در منطقه سیاستگذاری پویایی ندارد و حتی نمیتواند از فرصتهای پدیدآمده هم بهره لازم را ببرد. این شرایط مخصوصاً زمانی که برجام دیگر برجام سابق نیست، نگرانکننده است. مشکل سیاست خارجی ایران این است که به یک خط مشی خاصی اصرار دارد و بر اساس تغییرات نظام بینالملل، در موضعگیریهایش تغییری به وجود نمیآورد. به همین دلیل ایران هم در رویارویی با کشورهای منطقه و هم در مواجهه با غرب دچار نوعی بلاتکلیفی شده است.