تاریخ درسهای فراموش نشدنی خود را بارها تکرار میکند و این بر عهده ما است که درس بگیریم و شرف و حیثیت خود را نگاهبانی کنیم.
حبیب خواننده ایرانی که در حکومت ملاها به لس انجلس رفته بود بعد از سالها خارجی نشینی در سال ۱۳۶۲ با نوشتن توبه نامه و عذرخواهی از رئیس جمهور ملاها درخواست بازگشت به کشور اخوند زده کرد که مورد قبول افتاد و به زیر قبای اخوندها برای کارهای هنری و برگزاری کنسرت خزید.
وی که البته هرگز موفق به گرفتن اجازه کار در ایران اخوند زده نشد سرانجام در ۲۱خرداد ۱۳۹۵ در سن ۶۸ سالگی در حالیکه نه راه پس داشت و نه راه پیش در اثر ایست قلبی در روستای نیاسته رامسر درگذشت و ارزوهای خود را به خاک برد.
اخوندهای حاکم، همانها که به وی امان نامه هم داده بودند حتی اجازه ندادند تا جسدش هم در تهران زادگاهش به خاک سپرده شود.
در روز گذشته همسر وی، ناهید بسیم با انتشار یک ویدئو در ایسناگرام اعلام کرد که برای دومین بار سنگ قبر همسرش را خراب کرده اند و گفته بود که اگر اهالی این روستا ناراحت هستند میتوانیم جسد وی را به. جای دیگری منتقل کنیم.
این هم داستان کسانی است که رژیم اخوندی را درست نشناخته اند و در این رژیم به دنبال سراب میگردند. با امید به اینکه تجربه زندگی خفت بار او برای همفکران و دوستانش درس عبرت باشد و در کشوری که زندانها و شکنجه گاههای دژخیمان از دختران، جوانان و زنان باردار و مردان غیور ایران زمین لبریز است ننگ برگزاری کنسرت و هنر را بر پیشانی خود ثبت نکند. دیده بان رژیم
