بنا به گزارش خبرگزاری رویتر به‌رغم تحریمها و فشارهای اقتصادی که مازاد بر کاهش قیمت نفت رژیم آخوندی را در بحرانهای اقتصادی فرو برده است اما این فشارها برای دست کشیدن آخوندها از رسیدن به سلاح اتمی کافی نیست.
خبرگزاری رویتر22دسامبر2014: «افت شدید قیمت نفت به تلاشهای رژیم ایران برای نجات استانداردهای حداقل زندگی آسیب می‌رساند ولیکن درد اقتصادی بعید است موضع این رژیم را در مذاکرات اتمی نرمتر کند یا کمک کردن به متحدانی مانند سوریه را پایان دهد. موضوعاتی که از نظر ملاهای حاکم اولویتهای استراتژیک می‌باشد.
کارشناسانی که برنامه‌های بودجه سال 2015 رژیم ایران را بررسی می‌کنند می‌گویند، فلاکت اقتصادی به‌خاطر تحریمها و سوء مدیریت سالیان یک واقعیت است و در حالی که فشارهای اجتماعی بر جمعیت 76 میلیونی عمیق‌تر می‌شود، ملاها به‌دنبال مهار این بحرانها هستند.
بزرگترین سقوط قیمت نفت از بحران سال 2008 به اینطرف، به‌معنی فشار بیشتر بر بودجه این عضو اوپک می‌باشد که تا کنون، از دهها میلیارد دلار درآمدهای نفتی به‌خاطر تحریمهای غرب و سو مدیریتهای اقتصادی سالیان محروم شده است.
دوره‌های اقتصادی سخت‌تر ممکن است اراده تهران را برانگیزد تا به منازعه اتمی پایان داده و تحریمهایی را که آن را از نظام بانکی جهانی ایزوله نموده و سرمایه‌گذاران خارجی را ترسانده را، بردارد. ولیکن تغییرات عمده در استراتژی منطقه‌یی رژیم ایران از جمله رویکرد آن با هر توافق اتمی غیرمحتمل است. این امر بخشاً به‌خاطر این است که بودجه امورات امنیتی توسط رهبر عالی… علی خامنه‌ای تعیین می‌گردد و نه از دولت. وی در مورد سیاست اتمی تصمیم نهایی را می‌گیرد».
هم‌چنانکه مقاومت ایران بارها خواستار افزایش فشار بر رژیم آخوندی شده است این گزارش تأکید می‌کند که آخوندها هرگز از سیاستهای توسعه طلبانه‌شان در سوریه و عراق دست برنخواهند داشت.
گزارش رویتر می‌افزاید:
«حمایت رژیم ایران از متحدانش در عراق و سوریه موضوع راه و روش نیست بلکه یک ضرورت استراتژیک است. برای همین است که نه سقوط ریال در سال 2012 و نه وضع بد اقتصادی سال 2013 بر حمایت ایران از متحدان سوری و عراقی آن تأثیری نداشت».
