حسین فردرو با اشاره به چالش صداوسیما در پخش مراسم اختتامیه اظهار کرد: بیشترین چالش صداوسیما در پخش مستقیم مراسم، حجاب مهمانان است. البته سیستم ما به گونهای است که مراسم میتواند چندثانیه با تاخیر پخش شود، مانند مسابقات جهانی فوتبال. فردی که در پخش مینشیند اگر حجاب نامناسبی ببیند میتواند چند ثانیه قبل به جایش یک تصویر دیگر جایگزین کند؛ البته این روش لطمههای زیادی به فوتبال زده است.
این تهیهکننده ادامه داد: تعدادی از عوامل صداوسیما کارشان این است و نمیتوان خرده گرفت. مدیران و عواملی که من میشناسم فضای کارشان حرفهای است و دیدگاه خوبی دارند اما به هر شکل فشارهایی اعمال میشود؛ برای مثال فردی نگاه میکند و میگوید این برنامه که اجرا شد مشکوک به رقص، حرام و … است. در واقع این مسائل صداوسیما را به مسیری میبرد که تعریف شغلی که از صداوسیما داریم در هیچ جای دنیا نباشد. ناظرانی که تحت هر عنوانی در صداوسیما حضور دارند مجموعهای را به وجود آوردهاند که مدیران هم نمیتوانند رهایی پیدا کنند.
فردرو با بیان اینکه تلویزیون مخاطب ثابت خود را از دست داده است، بیان کرد: برای مثال یک برنامه چالشبرانگیزی پخش میشود که خانمی گفته من پیشنهاد میدهم خانمها پای آقایان را در تشت بشویند و کل مردم ایران در شبکههای اجتماعی این برنامه را میبینند. در واقع مردم خیالشان راحت است که میتوانند برنامههای تلویزیون را بعدا از طریق شبکههای اجتماعی هم ببینند.
خبرگزاریها میتوانند به صداوسیما برای راهیابی به مسیری که لازم است با مردم باشد، کمک کنند. مطمئنم همه مدیرانی که میشناسم یک مسیر مردمی و شناخت دارند اما همین مدیران در شرایطی قرار گرفتهاند که کنترل از دستشان خارج شده و مدیریت خود را برای ایجاد ارتباط لازم با مردم نمیتوانند اعمال کنند به دلیل اینکه سریع عوض میشوند. از رییس سازمان تا مدیر گروه در گرفتن تصمیمات لازم، شعور و دانش کافی را دارند اما اجازه ندارند. در صداوسیما پی در پی شورای نظارتی وجود دارد.
این کارگردان تلویزیونی به وضعیت پخش موسیقی در تلویزیون اشاره کرد و گفت: مساله موسیقی و نشان دادن ساز در کشور ما دچار وضعیت بدی شده است؛ برای مثال اگر در برنامهای موسیقی زنده باشد نشان ندادن ساز به چالش صداوسیما تبدیل میشود. مجبورند یا لانگشات نشان دهند یا برای دهه فجر اگر استثنائا بخواهند ساز را نشان دهند، باید معذوراتی را رعایت کنند. همه کارمندان و مدیران صداوسیما میدانند نشان ندادن ساز یک امر نادرست است و توهین به نوازندههاست اما هیچکس در این خصوص تلاش نمیکند. نشان ندادن ساز جریانی شده که احساس میکنید فعل حرام است.