جمشید پیمان،
گفت: به آقای رضا پهلوی وکالت میدهی؟
گفتم: چه وکالتی؟
گفت : او را وکیل کنی که جای تو با مقام های بلندپایه دولت های بزرگ ملاقات کند و از آنها بخواهد از مبارزه ی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی دفاع کنند!
گفتم:
اولا این کار نیازی به وکالت ندارد.هرکسی که امکان و شرائطش را دارد می تواند خودش بدون این ادا و اطوارها اقدام کند.
ثانیا اگر کسانی ( بگو مثلا 5ملیون نفر) رضا پهلوی را به عنوان وکیل خود برای این کار برگزینند، او می تواند به عنوان همین عده ،اگر کاری ازش بر می آید ، انجام دهد ، نه حتا پنج ملیون باضافه خودش و یک نفر دیگر، چه رسد از طرف هشتاد ملیون ایرانی دیگر که این آقا برایشان محلی از اعراب ندارد!
ثالثا بر فرض محال که این کار بچگانه را صد درصد درست بدانیم، من به رضا پهلوی نه در این مورد ، در هیچ مورد دیگری هم وکالت نمی دهم!
گفت: چرا؟
گفتم : برای اینکه در همین گفت وگوی آخرش در سیرک منوتو نشان داد هم فریب کار است و هم دروغ گو!
گفت: کجا فریب کاری کرد؟
گفتم : آنجا که پرسشگر برای طرح پرسشی مدعی شد که ملیون ها ایرانی به رضا پهلوی اعتماد دارند( دقیقه نهم از مصاحبه : ” ملیون ها ایرانی به شما اعتماد دارن، اسم شما رو در خیابان ها فریاد می زنند …”)! رضا پهلوی بِر بِر توی چشمان عشوه گر ــ ببخشید، پرسشگر ــ ، نگاه میدوزد وطوری در ادامه پاسخ می دهد که گویا طبق یک آمار گیری از هشتاد و پنج ملیون ایرانی، بطور مستند ملیون ها ایرانی( از دو ملیون به بالا) اعلام داشته اند به او اعتماد دارند!
من به این شیوه کار می گویم فریب کاری! اگر تو اسم دیگری برایش داری بگو.
بنا براین، من حاضر نیستم به چنین فریبکاری اعتماد کنم و وکالت بدهم! البته برای نشان دادن فربیکاری او در همین مصاحبه موردهای دیگری از جمله مورد پرسش و پاسخ درباره مجاهدین هم هست. اما همان یک مورد اول هم کفایت می کند!
گفت : دلیل دوم‌ات چیست؟ چرا رضا پهلوی را دروغ گو می دانی؟
گفتم: رضا پهلوی در اوایل حمله ی عراق به ایران . در نامه ای به رژیم جمهوری اسلامی نوشت چون دوره خلبانی جت های جنگی را دیده، حاضر است به ایران بیاید و به عنوان خلبان در جنگ شرکت کند( نقل مضمون)! رژیم به او جوابی نداد. او هم انگار از خدا خواسته این را بهانه کرد و تمام! اما بارها این را توی سر مردم زده و برای خودش تبلیغ کرده که حاضر بوده به عنوان خلبان برود با عراق بجنگد ولی رژیم موافقت نشان نداده است!
من هم بارها به او نوشته‌ام تو داری فریب کاری میکنی. اگر نیت قلبی ات این بوده که بروی در راه ایران حتا کشته بشوی، میرفتی . همانطور که مجاهدین رفتند و در جبهه های جنگ علیه متجاوزان عراقی جنگیدند، در حالی که پاسداران از پشت آنها را به گلوله می بستند. اگر میرفتی فوقش در تهران دستگیر و زندانی ات می کردند…!
اما آقای رضا پهلوی در پاسخ به پرسشی دیگر، به نشان ایران روی یخه کت اش اشاره می کند و می گوید : ««این پرچمو میبینید؟ من وقتی که در نیروی هوایی ایران دوره میدیدم و زمان جنگ هم برای دفاع از خاک میهنم رفتم…»» ( این جمله دقیقا در دقیقه دوازده و نیم مصاحبه از دهانش خارج شده است).
او این بار، هم به چشمان خانم پرسشگر و هم به لنز دوربین تلویزیون چشم میدوزد و بی اعتنا به آگاهی بسیاری چون من از اصل ماجرا، چنین دروغی را تحویل می دهد! خانم پرسشگر البته وظیفه نداشت از او بپرسد برای دفاع از خاک میهن به کجا رفته بودی؟
بنا بر این من حاضر نیستم در هیچ موردی به یک آدم دروغ گو وکالت بدهم!
گفت: اینها که در برابر سرنوشت یک کشور و یک ملت مهم نیست، باید …
گفتم: برای تو مهم نیست، برای من که تجربه فریب کاری و کذابی خمینی را دارم و فریب کاری ها و دروغ های شاهنشاه آریامهر را ،هم خود تجربه کرده ام هم از شخصیت هایی مثل شاپور بختیار شنیده ام، این امر بسیار مهم است: کسی که اختیار کشورش را به یک ددروغ گو و فریب کار می سپارد، اگر به عمد وارد پروسه خیانت به کشور و مردم نشده، ناگزیر بی خردی خود را آشکار کرده است!
گفت : آخر تا الان بیش از 300000نفر به او وکالت داده اند!
گفتم : بفرما سه ملیون! وقتی خمینی برای اولین بار با صراحت گفت دنبال تشکیل دولت اسلامی است، مخالفان شاه باید بی اعتنا به پیروان خام خمینی، جلوی او در می آمدند. آنها این بیت از سعدی را خوانده بودند ، اما فقط خوانده بودند: سرِ چشمه شاید گرفتن به بیل( شاید در اینجا ” شایسته است” معنی دارد)// چو پر شد نشاید گذشتن به پیل! بله، در این اوضاع و احوال وظیفه من و امثال من گفتن وهشدار دادن است، دیگران بشنوند و نشوند، خود دانند!
