رژیم قبلا اعلام کرده بود که ما دو بازو برای اجرای قدرت خود و تامین منافعمان داریم یکی میدانی (منظور همان عملیات تروریستی ) و دیگری دیپلماسی. به نظر میرسد که با این مقاله کاملا و روشن به عراق میگوید که رویکرد ما با شما میدانی( همان عملیات تروریستی در خاک عراق ) است.
بعد از حمله موشکی تجاوزکارانه رژیم به اربیل عراق تمامی مقامات عراقی علیه این رویداد موضع گیری کردند که همین امر رژیم ایران را بسیار سوزاند و مجبور شده است که در دفاع خود از این عملیات موشکی ماهیت واقعی خود را در عراق برملا کند. به واقع سالهاست که رژیم در عراق میکشد و فساد میکند و هیئت حاکمه ان هیچ واکنشی نشان نمیدهند و بارها اعلام کرده است که تصمیم گیرنده در عراق رژیم ایران است. بعد از شکست در انتخابات عراق مدتی صبر کرد که شاید باز هم به نحوی بتواند در هیئت حاکمه عراق نفوذ کند و منافع خود را از طریق نیروهای نیابتی بی ابروی خود در عراق تامین کند که تا به امروز موفق نشده است.
به نظر میرسد که بعد از حمله روسیه جنایتکار به اوکراین و عدم موفقیت رژیم در عراق تنها راه باقی مانده برایش همین عملیات میدانی است که شروع کرده است. اما گویی دقیقا حسابهایش مانند پوتین اشتباه از کار درامده است و تا اینجا تمامی کشورها و مقامات عراق اعتراضات خود را به این تجاوز اشکار حاکمیت ملی عراق اعلام کرده اند. بطوریکه مجبور شده است امروز سفیر تروریستی سپاه قدس را در جلسه مزدورانش بفرستد واین تجاوز را برای انها توضیح بدهد.
در گذشته یکی از ترجیع بندهای رژیم این بود که حاکمیت عراق، حاکمیت ماست و ما به ان احترام میگذاریم و غیره…
گوشه ای از موضعگیریهای مقامات عراقی به شرح زیر است:
– “برهم صالح” رئیس جمهور عراق حمله به اربیل را «جنایتی تروریستی» خواند و آن را محکوم کرد.
– “مصطفی الکاظمی” نخست وزیر عراق نوشت: حملهای که شهر عزیز اربیل را هدف قرار داد و ساکنان آن را به وحشت انداخت، حملهای به امنیت مردم ماست.
– “محمد الحلبوسی” رئیس پارلمان عراق ،حمله موشکی به اربیل را تعرض به حاکمیت عراق دانست.
– “مسرور بارزانی” نخستوزیر منطقه کردستان حمله را تروریستی خواند و آن را محکوم کرد.
در این زمینه سایت عصر ایران مینویسد: با این حمله موشکی، کاشف به عمل آمد که مسوولان بلند پایه عراق، نگران “حاکمیت” و “امنیت” کشورشان هستند و از این رو، هر گونه اقدام خارجی در کشورشان را بر نمی تابند……نمی شود که “حاکمیت” و “امنیت” ما به واسطه همکاری شما با اسرائیلی ها به خطر بیفتد ولی “حاکمیت” و “امنیت” عراق، دست نخورده باقی بماند؟!
این قسمت از سوزش رژیم تمامی مشکلات رژیم را روک و پوست کننده برملا میکند. عصر ایران ادامه میدهد:” راستی کجا بود حاکمیت کذایی شما بر عراق، زمانی که آمریکایی ها در پایتخت شما، قاسم سلیمانی و هموطن خودتان ابومهدی المهندس را ترور کردند و مانند موش آب کشیده، فقط نظاره گر بودید؟! انفجار و ترور و کشتار توسط آمریکایی ها در بغداد نقض حاکمیت شما نبود؟!
از دو حالت خارج نیست: یا شما به عنوان مقامات عراقی همکاری اختیاری و آگاهانه با آمریکا و اسرائیل دارید که در این صورت، شریک آنها محسوب می شوید و به نوعی اعلام جنگ علیه ایران داده اید و باید تاوان پس دهید.
یا بی عرضه هستید….. که در این صورت، انتظار نداشته باشید، هزینه بی عرضگی شما را ما بدهیم و در برابر تعرضات صورت گرفته از خاک شما، سکوت کنیم و ضربه ببینیم و دم بر نیاورد.
رژیم اخوندی پا را فراتر از حق و حقوق خود میگذارد و میگوید:
شما حتماً حکومت پیشین عراق و قلدری صدام حسین را خوب یادتان است……عراق امروز، قوی تر از عراق صدام نیست و شما هم قداره کش تر از صدام نیستید ولی ما امروز، به مراتب قدرتمندتر از آن دوران است.
از این رو، جانشینان صدام، حد خود را بفهمند و بدانند که اگر قرار است دیگر موشکی از جانب ایران به سمت عراق شلیک نشود و حرمت همسایگی حفظ شود لازمه اش این است که خودشان بساط عملیات ضد ایرانی را از عراق برچینند و الا دفاع مشروع، حق ما است و عراقی ها دستکم 8 سال، طعم این دفاع را چشیده اند.
عراقی ها هم بهتر است به جای دست درازی به “حاکمیت” و “امنیت” ایران، در اندیشه پرداخت غرامت جنگی باشند که بر ایران تحمیل کردند و سازمان ملل هم رسماً آنها را متجاوز اعلام کرد. البته مشکل از ماست که به جای پیگیری غرامت، تعامل و تساهل کردیم و بدهکاران زبان دراز کردند و طلبکار شدند. عصر ایران