زیاده خواهی های رژیم تمام شدنی نیست و طبق معمول هر چه غرب و امریکا کوتاه بیایند رژیم پایش را بیشتر از حریم خودش دراز میکند. اژانس بین المللی مطرح کرده بود که ذرات الوده به اورانیوم در بعضی از مکانهای اعلام نشده به اژانس را رژیم هنوز جواب نداده است و ما نگران ان هستیم.
حالا رژيم اخوندی میگوید نه تنها جواب نمیدهیم بلکه اساسا باید این سوال را دیگر نپرسید و به قول معروف پرونده این داستان اصلا بسته شود.!!!!
به نوشته سایت مثلث انلاین کارشناس مسائل بینالملل رژیم خواهان این هستند که هرگونه توافقی باید دوباره شرایط برجام را محقق کند و قطعا مانند خود برجام، پرونده pmd بسته شود و آژانس بههمراه دیگر طرفهای حاضر در برجام باید ضمانتهای موکدی نسبت به اینکه دوباره چنین قانونشکنی را تکرار نخواهد کرد، ارائه کند و تضمین بدهد که پرونده پیامدی -که بسته شدنش لازمه حصول توافق برجام بوده- را مجددا باز نمیکند.!!!!
به نقل از فرهیختگان، از چشم پوشی های امریکا در زمان روحانی و ظریف برای رسیدن به توافق برجام چنین توضیح میدهد: پرونده پیامدی در برجام بسته شده بود و الان دوباره طرف غربی با زیادهخواهی این پرونده را باز کردهاست. باز شدن پرونده پیامدی ازسوی آژانس و طرف غربی نقض برجام نیست؟ و رسیدن به توافق را تا چه میزان سخت میکند؟
در سال2014 در شب برجام یعنی چندساعت قبل از برجام پرونده مطالعات پیامدی بسته و زمینهساز حصول توافق برجام شد. با توجه به اینکه پرنده پیامدی و هرگونه ادعا درباره فعالیتهای هستهای ایران قبل از سال94 بسته شدهاست، آژانس بینالمللی انرژی اتمی اجازه بازگشایی این پرونده را ندارد و همان سال قبول کرد که این پرونده بسته شود، اما بعد از مدتی متاسفانه آژانس مخصوصا مدیرکل آژانس، رافائل گروسی با تکیه بر دروغپردازیهای دشمن شماره یک ایران، یعنی اسرائیل پرونده پیامدی را باز کرد که بازگشایی این پرونده با وجود برجام، کاملا غیرقانونی و قانونشکنی محض بود. . بنابراین هرگونه توافقی باید دوباره شرایط برجام را محقق کند و قطعا مانند خود برجام این پرونده بسته شود و آژانس بههمراه دیگر طرفهای حاضر در برجام باید ضمانتهای موکدی نسبت به اینکه دوباره چنین بیقانونی و قانونشکنی را تکرار نخواهد کرد، ارائه کند و تضمین بدهد که پرونده پیامدی -که بسته شدنش لازمه حصول توافق برجام بودهاست- را مجددا باز نمیکند. در عین حال، طرف ایرانی حتما باید تضامین حقوقی و سیاسی لازم را در این زمینه قبل از هرگونه توافقی از طرفهای مذاکراتی و همینطور از آژانس بگیرد.
درحقیقت درصورتیکه توافق حاصل شود، باز ماندن این پرونده هم یک امتیاز فرابرجامیاست و هم تهدیدکننده توافق و برهمزننده توافق هست. بنابراین طرف ایرانی درحال حاضر و همیشه اعلام کرده است که پیامدی خطقرمز مسلم ایران است، بهخصوص که بهصورت یک استخوان لای زخم باقی میماند و اگر توافقی صورت بگیرد، ارزش هرگونه توافقی را از بین میبرد.
جدا از تضامین حقوقی و سیاسی که ایران میتواند از آژانس و طرفهای غربی و آمریکایی درقبال بستهشدن پرونده پیامدی بگیرد، تضامین ذاتی یا تضامین هستهای نیز در دستورکار است. بنابراین در چهارچوب برجام و مذاکرات وین مهمترین تضمینی که بهصورت عینی میتوان گرفت، تضامین هستهای یا همان تضامین ذاتی است تا هرگاه طرف مقابل، چه آمریکا در زمینه تحریمها و چه آژانس درخصوص بازگشایی چنین پروندههایی دست به اقدام زدند، ایران هم بلافاصله اقدام متقابل کند و اهرم فشاری در دستش باشد تا اقدام متقابل انجام دهد. درحقیقت تضمین درست، تضمینی است که برای انجام یا عدم انجام آن تضمین، تهران تصمیم بگیرد نه طرفهای غربی یا آژانس و این میتواند باعث بازگشتپذیری سریع ما درقبال هرگونه بدعهدی طرف مقابل شود و یک عنصر بازدارنده درقبال آژانس و آمریکا و طرفهای غربی باشد که خودش به پایداری توافق با ایجاد این بازدارندگی میافزاید.
چند بحث در مذاکرات وجود دارد اما مهمترین بحثی که الان در جریان است، بحث پیامدی است. البته در زمینه تضمین سیاسی کنگره و در زمینه تحریمها هم هنوز بحثهایی وجود دارد. یکسری پروندههای دیگر هم وجود دارد. همه این موارد خطوطقرمز ایران است و تا زمانی که این امتیازات به ایران داده نشود، توافق در دسترس نیست.مثلت انلاین