سازمان عفو بین الملل روز ۱۸ دسامبر/ ۲۷ آذر نسبت به تهدیدات جمهوری اسلامی ایران در سرعت بخشیدن به اجرای حکم اعدام ده زندانی سیاسی هشدار داد. این ده تن که در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه بسر می برند، دست به اعتصاب غذا زده اند. به گزارش عفو بین الملل، مقامات زندان تهدید کرده اند که در صورت ادامه اعتصاب، حکم اعدام صادر شده علیه زندانیان را بسرعت به اجرا خواهند گذاشت.
رادیو فرانسه طی گزارشی در این رابطه خبر داد که عفو بین الملل در گزارش خود مینویسد که برای پایان دادن به اعتصاب غذای زندانیان، مسئولین آنان را مورد ضرب و دیگر تنبیهات غیر قابل قبول قرار داده اند. اعتصاب غذای زندانیان هنگامی آغاز شد که مقامات زندان ۴۰ تن ازمحکومین خطرناک را به بند زندانیان سیاسی منتقل کردند. عفو بین الملل خواستار لغو احکام اعدام صادر شده علیه زندانیان است.
خانم آن دنی، رئیس ” کمیسیون لغو اعدام ” در سازمان عفو بین الملل – شاخه فرانسه، در باره زندانیانی که به مجازات اعدام محکوم شده اند می گوید : ” این ده تن جزو ۲۴ نفر زندانیانی هستند که به اتهام اقدام علیه کشور به مجازات محکوم شده اند. کلیه این افراد عضو یک حزب مسلح سیاسی کرد بنام پژاک – ” حزب حیات آزاد کردستان ” – هستند و در بند ۱۲ زندان ارومیه که بند ویژه زندانیان سیاسی است بسر می برند. اعتصاب غذای زندانیان از اواخر نوامبر ۲۰۱۴ برای اعتراض به انتقال ۴۰ تن از مرتکبین به قتل، دزدی مسلحانه و جنایات سنگین دیگر به بند زندانیان سیاسی آغاز شد. از نظر اعتصاب کنندگان، این انتقال می تواند امنیت آنان را به خطر اندازد. ۱۰ تن از زندانیان به مجازات مرگ و دیگران به مجازاتهائی از چند ماه تا ۳۴ سال حبس محکوم شده اند. در میان محکومین به اعدام یک جوان ۲۰ ساله وجود دارد بنام سامان نسیم که به هنگام دستگیری تنها ۱۷ سال داشته و بنا بر این فردی نابالغ بوده است.
س. این زندانیان چه مطالباتی دارند ؟
ج. آنان می خواهند که شرایط زندگی در بند بگونه ای باشد که امنیت زندانیان تامین شود و حیات آنان در خطر نباشد و از همین رو با انتقال محکومین دیگر به بند خود مخالفند زیرا می دانند که این انتقال با هدف تحت فشار قرار دادن آنها صورت گرفته است. به همین دلیل زندانیان اعلام کرده اند که اعتصاب غذای خود را تا هنگامی که مطالبات آنان پذیرفته شود، دنبال خواهند کرد.
س. مقامات جمهوری اسلامی ایران با این تهدیدات چه هدفی را دنبال می کنند ؟
ج. مجازات اعدام یکی از اشکال ترور است که رژیم ایران به آن متوسل می شود. مقامات جمهوری اسلامی از حکم اعدام بعنوان یک وسیلۀ ایجاد رعب و وحشت استفاده می کنند و می دانیم که هر سال در میان کسانی که اعدام می شوند، شمار زیادی محکومین سیاسی وجود دارند.
س. گفتید که در میان محکومین به اعدام سامان نسیم بهنگام دستگیری و بنا بر این در زمان ارتکاب جرم به سن بلوغ قانونی نرسیده بوده. وی به چه اتهامی دستگیر و محکوم شده است ؟
ج. وی در سال ۲۰۱۱ بدنبال زد و خوردهائی میان سپاه پاسداران و نفرات پژاک دستگیر شد. ظاهراً در تیراندازی های متقابل صورت گرفته در آن هنگام، یکی از نفرات سپاه پاسداران جان خود را از دست داده است. بدنبال این حادثه، نیروهای امنیتی ایران شماری از افراد عضو این حزب را دستگیر کردند که سامان نسیم از جمله آنهاست. به نظر می رسد که وی تحت شکنجه قرار گرفته و بی آنکه بتواند وکیل مدافع داشته باشد وی را وادار به امضای اعتراف نامه ای کرده اند که بدلیل بسته بودن چشمانش قادر به خواندن آن نبوده است. وی یک سال بعد از دستگیری توسط دادگاهی به مرگ محکوم شد و سپس در دادگاه تجدید نظر حکم مجازات وی مورد تائید قرار گرفت زیرا در ایران مجازات اعدام در باره مخالفین حکومت اعمال می شود.
س. خواسته سازمان عفو بین الملل چیست ؟
ج. ما خواستار تبدیل کلیۀ احکام اعدام صادر شده در این زمینه به مجازات های دیگر هستیم و در بارۀ سامان نسیم به طور اخص می خواهیم که محاکمه وی بصورت عادلانه و با احترام به قواعد بین المللی تجدید شود، زیرا ایران امضا، کنندۀ ” کنوانسیون بین المللی حقوق کودک ” و نیز ” میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ” است که این هر دو اعدام افراد نابالغ را ممنوع می کنند. جمهوری اسلامی ایران در سال گذشته قانون جزائی کشور را تغییر داد و با این تغییر اعدام افراد نا بالغ را در چهارچوب حدود اسلامی جایز شمرد. با این حال همین قانون اعمال حکم اعدام را در بارۀ افراد نابالغی که بهنگام ارتکاب جرم قادر به درک وخامت عمل خود و نتایج آن نباشند ممنوع می کند. این استثناء قانونی کاملاَ میتواند شامل سامان نسیم شود.
