پول کافی برای لوله‌کشی نداریم
وزارت نفت می گوید کریدورهای منتهی به شهرهای اصلی که اتوبوس‌ها و کامیون‌ها بیشترین تردد را در آن‌ها دارند شناسایی کرده است اما رساندن سوخت استاندارد به آن کریدورها امکان ندارد! موضوعی که باعث شده حتی اتوبوس‌ها و کامیون‌های نو هم (اگر داشته باشیم) ذرات معلق تولید کنند.
واقعیت آن است که ایران ظرفیت تولید گازوییل با استاندارد ۵۰ ppm به میزان مورد نیاز کل این ناوگان فرسوده را ندارد. توقف فعالیت پالایشگاه‌هایی که گازوییل را به شکل قدیمی تولید می‌کنند نیز ممکن نیست چرا که به تعطیلی آن پالایشگاه‌ها و هزینه‌های بزرگ اقتصادی از جمله بیکاری تعداد زیادی از پرسنل آن‌ها می‌انجامد.
به نظر می‌رسد تنها راه رفع این مشکل وارد کردن گازوییل با کیفیت باشد اما آن هم ممکن نیست. اولاً که هزینه ارزی بالایی دارد و بعد هم گازوییل باید به نحوی از جنوب کشور به شمال برسد. اگر خطوط لوله موجود که برای انتقال گازوییل بی کیفیت استفاده می‌شود را به کار ببریم عملاً گازوییل انتقالی هم کیفیت خود را از دست می‌دهد اما راه اندازی خط لوله جدید هم چند سال برنامه و زمان و پول نیاز دارد که وزارت نفت هیچ کدام را ندارد، مخصوصاً آخری.
به نظر می‌رسد تنها راه حل (تازه با فرض حل مشکل گازوییل) نوسازی کامل ناوگان فرسوده خودروهای سنگین باشد.
