حُجت الاسلام حسن روحانی، یک نامزد نمایش انتخابات ریاست جمهوری، به رای دهندگان اطمینان داده است که “امسال، یعنی سال 92، مثل سال 88 نخواهد شد”. او این وعده را در جریان یک همایش تبلیغاتی به زبان آورده که با یورش ماموران امنیتی و انتظامی و نیز “لباس شخصی” بر هم خورد.
به گُزارش منابع گوناگون، شرکت کنندگان در گردهمایی مزبور پس از آنکه طی شُعارهایی خواستار آزادی زندانیان سیاسی و نامزدهای زندانی انتخابات پیشین، آقایان موسوی و کروبی شدند، مورد حمله مامورانی قرار گرفتند که در بیرون و داخل محل مراسم مُستقر شده بودند. دستکم 9 نفر از شرکت کنندگان دستگیر شده اند که در میان آنها رییس ستاد جوانان آقای روحانی و چند عُضو آن دیده می شوند.
با این حال، وبگاه رسمی آقای روحانی مُدعی شد “مراسم در کمال آرامش و امنیت برگزار و پایان یافت” و حمله نیروهای امنیتی را “جلوگیری از برخی هیجانات” توصیف کرد. همزمان، ستاد انتخاباتی این نامزد مورد تایید شورای نگهبان، در بیانیه ای طرح مُطالبات از سوی شرکت کنندگان در همایش انتخاباتی وی را “رفتار خودسرانه و مُغایر با اعتدال” خواند و برای نشان دادن برکناری از آنها، “قویا هر گونه رفتار هنجارشکنانه و خیابانی” را محکوم کرد.
حُجت الاسلام روحانی پیش از آنکه فرستادگان حُکومت، حاضرین را مورد توهین و ضرب و شتم قرار دهند، از آنها خواسته بود که در برابر صندوقهای رای “صفهای طولانی” تشکیل دهند و دیگران را نیز به این کار “تشویق” کنند. او خود برای “تشویق” رای دهندگان، یک خبر “محرمانه” را با آنها در میان گذاشت: “مُبهم بگویم امسال، یعنی سال 92، مثل سال 88 نخواهد شد.”
آقای روحانی توضیح بیشتری در باره پیشگویی خود نداد، اما با توجه به آنکه وی حتی قادر به تامین امنیت جلسه سُخنرانی خود نیست و فراتر از آن، ناچار است به جای همدردی با شرکت کنندگان، از مُهاجمان دلجویی کند، باید ارزیابی او از ادامه پروسه انتخابات را در بهترین حالت، بسیار خوش بینانه ارزیابی کرد.
پیشتر، حُجت الاسلام خاتمی، یک پایور “میانه رو” دیگر جمهوری اسلامی، در سُخنانی غیرمُنتظره از تعیین شدن نتیجه انتخابات از قبل و تصمیم حُکومت برای تقلُب و رقم سازی خبر داده بود. وی در توضیح علت خودداری از نامزد شدن گفت: “تازه اگر از این مرحله [شورای نگهبان] هم بگذریم، حق نداریم بیش از آنچه می خواهند، رای بیاوریم.”
تا کنون نشانه لمس پذیری از تلاش حُجت الاسلام روحانی برای “مثل سال 88 نشدن” انتخابات دیده نشده و به همینگونه، وی روشها یا مکانیزمهای برای جلوگیری از تکرار آن ارایه یا حتی پیشنهاد نکرده است. تنها موضوع قابل توجهی که او در این ارتباط از خود به نمایش گذاشته، مرزبندی با مُعترضان و نیروی اجتماعی و به بیان دیگر، تنها نیروی واقعی و اهرُم فشاری است که می تواند به گونه موثر، پروژه “مُهندسی انتخابات” را با مانع روبرو سازد.
با چنین پیش شرطهایی، فراخوان انتخاباتی آقای روحانی به تشکیل “صف طویل” و سُخنان درگوشی او، چیزی بیشتر از تدبیر در چارچوب و در خدمت “حماسه سیاسی” آیت الله خامنه و همدستانش نیست.
