زنجیره مذاکرات جهانی درباره بمب اتمی آخوندی، بار دگر شکست خورد و قرار است ادامه یابد. اگر به گزارشهای منتشره در این رابطه اعتماد کنیم، دولت فرانسه و بخشی از دولت امریکا، با طرح مقدماتی توافقنامه موافق نبودند. در حالیکه دول انگلیس و آلمان از پیشرفت در مذاکره خبر داده بودند.
چند سال است که دول غرب، همواره پس از شکست دور دیگری از مذاکره، که بیش از ده سال است ادامه دارد، همواره از عدم «باز ماندن پنجره دیپلماسی» سخن میرانند. این در حالی است سیاست «هویج و چماق»، یعنی اهدای هویج به رژیم و زدن چماق بر سر اپوزیسیون ایران، برای غرب کارساز نبوده است. اپوزیسیونی که در مقابل هیولای فاشیزم دینی ایستاده است، چماق غرب، او را از حرکت بازنخواهد داشت.
از دید حقیر، نفس «ادامه مذاکره» خیانتی است به جامعه جهانی و بیش از آن بر ملت ایران. باید که یک چارچوب زمانی برای مذاکره مشخص شده و در عین حال، از کوبیدن چماق بر سر ایرانیان آزاده و خواستار دمکراسی، جدا خودداری شود. اگر آقای اوباما، نمیخواهد لکه سیاهی در تاریخ سیاسی روابط ایران و امریکا شود، باید که علیه شکنجه روحی و کشتار و زندانی کردن، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران درزندانی لیبرتی توسط مزدور پلید آخوندی، مالکی بی شرف! اقدام کرده و حق خیزش و قیام ایرانیان برای ایرانی آباد، آزاد و دمکراتیک را برسمیت بشناسد. والا چمبرلینی بیش نخواهد ماند.
