ایرانیان، هزاران قانونگذار و ساکنان لیبرتی خواهان برکناری کوبلر و محاکمه او هستند وزارخارجه فریب او را می‌خورد.
به‌دنبال انتقال ۳۰تن از ساکنان لیبرتی به آلبانی، بار دیگر یک سخنگوی وزارتخارجه آمریکا به جای قدردانی از زحمات رهبری مجاهدین و مقاومت ایران که با هزینه و زحمات بسیار این انتقال را ترتیب دادند، با تأسی از کوبلر قربانی را هدف قرار داد. این در حالیست که نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و حتی شخص کوبلر از همکاری رهبری کمپ و مقاومت ایران به خاطر همکاری در انتقال این گروه تشکر کردند.
اطلاعیه سخنگوی وزارتخارجه که عکس‌برگردان دروغهای کوبلر است، به «مجاهدین خلق برای همکاری کامل با پروسه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل برای جا‌به‌جایی ساکنان کمپ حریه در خارج از عراق در اسرع وقت» فراخوان می‌دهد.
ساکنان و سازمان مجاهدین برای بازاسکان بسا فراتر از انتظار کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد همکاری کرده اند. آنها تا کنون اسامی ۴۰۰تن را برای انتقال به آلبانی و ۱۰۰تن را برای انتقال به آلمان در اختیار کمیساریا قرار داده و متعهد شده‌اند که تمامی هزینه آنها را بر عهده خواهند گرفت. اما تاکنون تنها ۴۴تن یعنی کمتر از ۹درصد آنها به آلبانی منتقل شده اند. این حدود ۲درصد ۲۰۰۰نفری است که تا کنون توسط کمیساریا مصاحبه شده اند و کمتر از ۱/۵درصد کل ساکنان لیبرتی است. این بیلان ۱۶ماه پس از استقرار در لیبرتی، یک شکست فاجعه بار برای پروژه انتقال سریع ساکنان به کشورهای ثالث است. پروژه‌یی که کوبلر به بهانه آن با پشتیبانی کامل دولت امریکا، ساکنان را روانه زندان لیبرتی کرد. کوبلر اکنون می‌خواهد با چنگ اندازی به روی مجاهدین و مقصر نشان دادن آنها روی این حقیقت تلخ را بپوشاند. آیا سخنگوی وزارتخارجه از این مطلع است که سکرتری کری به کنگره آمریکا در ۱۷ و ۱۸ آوریل گفت برای بازاسکان ساکنان لیبرتی«ما به کشورهای بیشماری مراجعه کردیم و از کشورهای بیشماری پاسخ منفی گرفتیم»؟
سرزنش کردن مجاهدین به عدم همکاری با باز اسکان موهوم، تنها بهانه دادن به دست رژیم آخوندی و مزدورانش در دولت عراق برای کشتار ساکنان است.
سخنگوی وزارت خارجه می گوید:«رهبری مجاهدین خلق وظیفه دارد اطمینان حاصل کند ساکنان قادر به تعامل آزادانه و باز با ناظران حقوق بشر سازمان ملل، کارکنان کمیساریای عالی پناهندگان و نمایندگان یونامی باشند».
این در حالیست که تیمهای کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد روزانه دو نوبت، در صبح و بعد از ظهر، ساعتها در داخل کمپ به گفتگو با ساکنان مشغولند و هیچ محدودیتی برای گفتگوی خصوصی با هیچکس ندارند. عکسهای بازدید و دسترسی مانیتورها به هرکس و هر کجا نیز موجود و قابل انتشار است. این به رغم آنست که مأموران کوبلر در بسیاری از مواقع با یک رفتار غیر انسانی حتی در زمانهای استراحت به آسایشگاه زنان و مردان و بیماران مراجعه می‌کنند و عکسبرداری و فیلمبرداری می کنند و به اقدامهای تحریک آمیز می پردازند.
در حالیکه ۴ماه پس از موشک‌باران ۹فوریه هیچ یک از الزامات اولیه امنیتی در لیبرتی تأمین نشده است. مسأله مبرم ساکنان تأمین امنیت آنها است و نه ادامه مصاحبه ها آنهم در حالیکه فقط ۲درصد مصاحبه‌شدگان به خارج از عراق منتقل شده اند. کوبلر می‌خواهد با ادامه مصاحبه و بازگشت به روال معمول مسأله امنیت را به فراموشی بسپارد. متأسفانه سخنگوی وزارت خارجه نیز با یک اشاره کلی و جانبی به این مسأله مسئولیت صریح و بی چون و چرای دولت آمریکا مسأله امنیت و سلامت ساکنان لیبرتی را نادیده می‌گیرد.
بازگرداندن تی والهای حفاظ بنگالها، انتقال جلیقه و کلاه حفاظتی و تجهیزات پزشکی ساکنان از اشرف به لیبرتی، گسترش مساحت لیبرتی و اجازه سازندگی در آن الزامات حداقلی است که از روز ۹ فوریه ساکنان و نمایندگانشان صدها بار با مقامات عراقی و آمریکایی و ملل متحد در میان گذاشته‌اند و هزینه های آن را هم خودشان می پردازند. اما هیچیک از آنها محقق نشده است و امروز لیبرتی به همان اندازه ۹فوریه آسیب‌پذیر است.
ساکنان اشرف و لیبرتی همه افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون۴ ژنو هستند و دولت آمریکا با تک تک آنها قرار داد امضا کرده که در ازای خلع سلاح، حفاظتشان را تا تعیین تکلیف نهایی برعهده بگیرد. علاوه بر این ساکنان اشرف با تضمین آمریکا که از امنیت و سلامت آنها در لیبرتی حمایت خواهد کرد (توافقنامه چهارجانبه ۱۷ اوت۲۰۱۲) به لیبرتی منتقل شدند.
سکرتری کلینتون در ۲۵دسامبر۲۰۱۱ اعلام کرد دیپلوماتهای امریکایی به صورت «منظم» و «مستمر» از لیبرتی بازدید خواهند کرد و مقامات آمریکایی قول دادند در لیبرتی حضور فشرده خواهند داشت. چیزی که البته به سرعت به فراموشی سپرده شده است.
در حالیکه هزاران قانونگذار در دو سوی آتلانتیک و ایرانیان در شهرهای مختلف اروپا و امریکا در تظاهرات و تحصنهای خود خواستار این هستند که کوبلر به‌خاطر همدستی در جنایت علیه بشریت باید در مقابل عدالت قرار گیرد، در شرایطی که شکایتها و پیگردهای قضایی علیه وی از سوی خانواده های قربانیان در جریان است، در حالیکه شمار زیادی از پارلمانتر های اروپایی در روز ۲۹ مه در حضور شخص کوبلر اعلام کردند که او باید اخراج شود، این مایه تأسف است که سخنگوی وزارت خارجه فریب او را می خورد، از او تقدیر و حرفهای او را علیه ساکنان لیبرتی تکرار می کند و این هیچ کمکی به امنیت و سلامت و بازاسکان ساکنان لیبرتی که آمریکا در قبال آنها مسئولیت دارد، نمی کند.
نمایندگان در جلسه کمیسیون خارجه پارلمان اروپا به صراحت به کوبلر گفتند که او آنها را در مورد وضعیت لیبرتی فریفته است. عکسهای مجعول به آنها نشان داده و به آنها دروغ گفته است. کوبلر هیچ پاسخی جز اینکه دجالانه به مجاهدین حمله کند و آنها را غیر دموکراتیک توصیف کند نداشت.
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت که ۴۰۰۰ پارلمانتر در سوی آتلانتیک را نمایندگی می کند روز ۳۰ مه با اشاره به مواضع مشابه مقامهای وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد ”باید هر چه سریعتر اظهارات خود را تصحیح کنند و اجازه ندهند دستاویز کشتاری دیگر علیه ساکنان شود. به‌خصوص که این اظهارات در حالی انجام میشود که حتی هیچیک از ساکنان لیبرتی که پناهندگی آمریکا دارند، اجازه بازگشت به آمریکا نیافته اند. از فوریه ۲۰۱۲ که ساکنان به لیبرتی رفتند، تا ۱۵ مه امسال فقط ۸ نفر به خارج منتقل شدند. اما در همین مدت، ۸ تن در اثر حمله موشکی ۹ فوریه کشته و ۶ تن بخاطر عدم رسیدگی پزشکی جان دادند”. این کمیته ”خواستار توقف اینگونه اظهارات غیر واقعی از سوی مقامات وزارتخارجه و جلوگیری از سوء استفاده دولت عراق و رژیم ایران برای یک کشتار دیگر” باشد
ساکنان لیبرتی در بیانیه ای به تاریخ ۳۰ می که به امضای بیش از ۳۰۰۰ تن از آنان رسیده است و برای مقامات آمریکایی و ملل متحد و اعضاء شورای امنیت ارسال شده ، نوشتند که کوبلر باید در مقابل عدالت قرار گیرد و تأکید کردند: «با توجه به اینکه دروغهای مستمر و سیستماتیک کوبلر یک زمینه سازی آشکار برای کشتار بیشتر ماست، ما دولت آمریکا، ملل متحد، اتحادیه اروپا و پارلمان اروپایی می‌خواهیم یک هیأت حقیقت‌یاب بین المللی تشکیل دهند تا با حضور نمایندگان و وکلای ما از لیبرتی بازدید نموده و با زمان مکفی و صحبت آزادانه با هرکس که می‌خواهند حقیقت را کشف نموده و برای اطلاع عموم منتشر کنند، ما تضمین می‌کنیم که حداکثر همکاری را با این هیأت به‌عمل آوریم. حال اگر هر طرفی از تشکیل این هیأت سر باز زند یا اجازه ورود به این هیأت را ندهد، یا هر نوع کارشکنی در مقابل آن به عمل بیاورد نشان می‌دهد که هیچ حسن نیتی ندارد و در کشتار ساکنان لیبرتی سهیم است».
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۴ خرداد ۱۳۹۲( ۴ ژوئن ۲۰۱۳ )
