40سال مقاومت زنان ایران و همچنین پرداخت بهای سنگین از جانب انها باعث شده است که اینک روزنامه های رژیم و سردمداران مجبور به اذعان این مسئله بشوند که مسئله حجاب از روزهای اول انقلاب خمینی بوجود امده است و تا بحال نیز ادامه دارد. تا جایی که خود رژیم میگوید: مساله حجاب اجباری و مصادیق مرتبط با حجاب جزو موضوعات چالشی جمهوری اسلامی ایران از ماه‌های نزدیک به پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون بوده و گاهی اوقات اتفاقاتی که در این ارتباط می‌افتد تا مرز تبدیل شدن به یک موضوع ملی پیش می‌رود.
در این زمینه مقاله ای در سایت انتخاب چاپ شده است که قابل تامل و خواندنی است. شلاق و تحقیرو زندان برای حجاب اجباری جواب نداشته است و هرگز زن ایرانی تسلیم خواسته اخوندها نشده است.
اگر چه که این عقب نشینی توسط زنان میهنمان به این رژیم زن ستیز تحمیل شده است اما نباید انتظار داشت که رژیمی که رهبر و بنیانگذار دجال ان گفته بود میروم در قم مینشینم و ما به همه ازادی میدهیم و هزاران وعده دروغی که هرگز انجام نداد را اینک بخواهند به ان عمل کند. این از روی ناچاری و ضعف و بدبختی است که به این گونه حقوق پایه ای و جزیی مردم را ؛ حداقل در حرف باید اقرار و اعتراف کند
خشونت به خاطر رعایت حجاب را نه شرع تایید می‌کند و نه قانون
سوالاتی که گاه پیش می‌آید این است که مرز حجاب و بی‌حجابی یا به عبارتی بدحجابی کجاست؟ آیا بدحجابی جرم است؟ آیا اسلام و فقها تصریح روشنی درباره مصادیق بی‌حجابی و بدحجابی دارند؟
ابوذر نصراللهی، وکیل دادگستری و عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلا میگوید: «سال 1362 مجلس شورای ملی وقت با تصویب تبصره ماده 102 قانون تعزیرات عدم رعایت حجاب اسلامی را جرم‌انگاری کرد و مقرر کرد: زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر می‌شوند، به تعزیر تا 74 ضربه شلاق محکوم می‌شوند.» موضوعی که تاکنون طبق ماده 638 محذور و ممنوع است، اما در این خصوص تاملاتی وجود دارد.»
او با لگد زدن به فرمان خامنه ای در مورد بسیجی اتش به اختیار اضافه کرد: «نخستین نکته این است که هرچند بی‌حجابی یا هر فعل دیگری که در قانون برای آن مجازات تعیین شده قابلیت تعقیب کیفری دارد، اما این موضوع نه شرعاً و نه قانوناً برای ضابطان و سایر شهروندان این حق را ایجاد نمی‌کند تا به بهانه امربه‌معروف یا نهی‌ازمنکر متوسل به خشونت شوند. وی با استناد به حرفهای خمینی دجال میگوید:
وی از قول خمینی دجال گفت: فرمان خمینی در 13 تیرماه 1359، در پاسخ به استعلامی راجع به این قضیه، نوشت: «ممکن است تعرض به زنان در کوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد، از این جهت، کسی حق تعرض ندارد و این‌گونه دخالت‌ها برای مسلمان‌ها حرام است، و باید پلیس و کمیته‌ها از این‌گونه جریانات جلوگیری کنند.»
این وکیل دادگستری که راه حلی برای بیکاری بسیجیان اتش به اختیار نداد گفت: «برای فعل مجرمانه هرچند شنیع، صرفاً می‌توان مجازات مقرر قانونی را تحمیل کرد و برخورد خشن، مجازات مضاعفی است که در قانون پیش‌بینی نشده و مقررات حقوق بشر و کرامت ذاتی انسان این اجازه را به ما نمی‌دهد که حتی در مقابل مجرمان به رفتارهای خشن و تحقیرآمیز چنگ بزنیم.»
این عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری رژیم درباره نحوه انجام فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر گفت: در داستان ماموریت حضرت موسی برای هدایت فرعون آمده است: خداوند موسی را بر آن داشته تا طاغوت زمانه را با چنان سخن خوشایند و نیکویی به حق دعوت کند که قلبش نرم و خاشع شود. بنابراین در مقام امر به معروف و نهی از منکر به رغم اینکه سخن نیکو مورد تاکید است، در برخی از ویدئوهای منتشرشده در فضای مجاری که از قضا تعدادشان هم کم نیست، مشاهده می‌کنیم کار به خشونت کلامی و حتی فیزیکی می‌انجامد. چیزی که نه شرع آن را تایید می‌کند و نه حتی قابلیت این را دارد که مورد حمایت قانون قرار گیرد.»
او در پاسخ به این سوال که فتاوای فقها و مراجع تقلید در خصوص مصادیق حجاب شرعی چیست، اظهار کرد: «مصادیق حجاب شرعی موضوعی تخصصی است، شاید اینک که برخی از فتاوی ذکر می‌شود برای خوانندگان مساله قدری عجیب به نظر برسد؛ نخست اینکه وجوب حجاب به معنای پوشاندن موی سر برای زنان در سن خاصی پیش‌بینی شده است. به عقیده غالب فقها حجاب برای زنان بعد از سن بلوغ و تا زمان یائسگی واجب است.»
این وکیل رژیم دوباره ار دروغهای خمینی یاد کد و گفت: «خمینی در مصاحبه‌ای که با خانم اوریانا فالاچی خبرنگار مشهور ایتالیایی به تاریخ دوم مهر 1358 دارد، اجبار به حجاب جز در مورد آرایش دختران جوان را نفی کرده و میگوید: «اولاً اینکه این یک اختیاری است برای آنها و خودشان اختیار کردند. شما چه حقی دارید که اختیار را از دست‌شان بگیرید؟ ما اعلام می‌کنیم به زن‌ها که هر کس که چادر می‌خواهد یا هر کس پوشش اسلامی، بیاید بیرون. از 35 میلیون جمعیت ما 33 میلیون‌اش بیرون می‌آید. شما چه حقی دارید که جلو اینها را بگیرید؟ این چه دیکتاتوری‌ای است که شما نسبت به زن‌ها دارید؟ و ثانیاً اینکه ما یک پوشش خاصی را نمی‌گوییم. برای حدود زن‌هایی که به سن و سال شما رسیده‌اند هیچ چیزی نیست، ما زن‌های جوانی که وقتی آرایش می‌کنند و می‌آیند یک فوج را دنبال خودشان می‌کشند، اینها را داریم جلوشان را می‌گیریم. شما هم دل‌تان نسوزد.»
وی که به ناگاه به یاد نقض حقوق زنان غیر مسلمان افتاد گفت: «ضمن اینکه شریعت حجاب را برای زنان غیرمسلمان واجب ندانسته و در مورد مسلمانان هم برخی از فقها صرف پوشاندن موها و بدن را کافی دانسته و نوع خاصی از لباس را مد نظر قرار نداده و حتی مقتضیات عرفی را نیز لحاظ کرده‌اند.»
این وکیل دادگستری که نتوانست جنایات و اعمال ضدبشری دستگاه قضایی را بپوشاند گفت: درباره اعلام شماره تماسی به منظور گزارش موارد بی‌حجابی و جایگاه این عمل در قانون نیز گفت: «یکی از موضوعات تاسف‌برانگیزی که در خصوص حجاب مطرح و حتی سبب واکنش متدینان شده، مساله سوت‌زنی در خصوص معرفی زنان بی‌حجاب است. ضمن آنکه اشتباه فاحشی است که ما از مردم انتظار داشته باشیم نقش ضابط دادگستری را ایفا کنند.»
این عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری مرکز ادامه داد: «چنین اقداماتی سبب نقض آزادی‌های عمومی می‌شود، زمینه‌هایی برای سوءاستفاده برخی افراد ایجاد خواهد کرد. ضمن اینکه این سیاست موجب تقابل مردم با یکدیگر خواهد شد وقطعاً موافق مصالح ملی نیست.»
