نحولات انقدر سریع و تند پیش میرود که شیاد معروف روحانی مجبور است که به خفت و خواری در مقابل ولی فقیه اذعان کند و اقرار کند که مهره ای بیش نیست. وی در جمع فعالان بقول خودش سیاسی و یا بخوانید نگهبانان ولایت فقیه از هر دو جناح گفت:
مشکلات کنونی کشور با زمان جنگ قابل مقایسه نیست، زیرا در زمان جنگ ما مشکل مراودات بانکی با جهان نداشتیم و با مشکلی در فروش نفت به دنیا روبه‌رو نبودیم. ولی الان هر دو مشکل دست و پای اقتصاد کشور را بسته است. او گفت ما در شرایط یک جنگ تمام‌عیار هستیم.
در چنین شرایطی بودجه قانونی کشور بر مبنای فروش یک و نیم میلیون بشکه نفت تصویب شده ولی الان فروش نفت با مشکلات اساسی روبه‌رو است. در فروش پتروشیمی و فلزات و حتی مواد غذایی هم مشکل داریم. حواس‌مان باشد که ما حداقل 310 هزار میلیارد تومان فقط باید حقوق بدهیم، با چاپ اسکناس که نمی‌شود با مشکلات روبه‌رو شد. همه باید به این واقعیت‌ها توجه کنیم و فقط شعار ندهیم.
این بدبخت و بیچاره نگفت که جقدر تن به خاری وذلت داده است برای اینکه چند روزی به قدرت برسد و نظام ولایت فقیه را سرپا نگهدار. حالا مطرح میکند، حالا راه حل مشکلات چیست و دولت چقدر «اختیار» دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا 19 بار از من تقاضای ملاقات کرد؟ ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت. درباره مؤسسات مالی و اعتباری مشهد که پرداخت 30 هزار میلیارد تومان به دولت تحمیل شد اینکه کار دولت نبود بلکه کار یک قاضی بود.
وی با بیچارگی تمام اذعان داشت که فقط یک مهره نگهداری ولی فقیه است و نه بیشتر و گفت: مگر سازمان صدا وسیما و انبوه سازمان‌های دیگر فرهنگی اختیارش با دولت است؟ فقط مخارجش با دولت است. آن وقت یک قاضی در گوشه‌ای از کشور حکم به فیلتر میلیون‌ها شبکه اجتماعی می‌دهد
اما باید به این شیاد و ولی فقیه اش گفت : 40 سال مردم ایران به اسارت و بدبختی و فلاکت کشیده اید. باش تا جواب مردم ایران را ببینی . صبح مردم ایران نزدیگ است. روزنامه ایران
