به گزارش عصرایران به نقل از ایران، در این میان کسانی بیکار شدهاند که نه تنها کمترین شرایط مالی را برای تهیه مواد ضد عفونی و بهداشتی دارند بلکه ماندهاند با بیپولی چه کنند!
یکی از زنان تعریف میکرد که کارگر خدماتی که سالهای گذشته بهدلیل داشتن مشتری زیاد حاضر نبود به من وقت بدهد زنگ زده است و میگوید: «هیچ کس تمیزی خانهاش را به من نمیسپارد نمیدانم چه کار کنم.» زنی دیگر میگوید: «قبل از اینکه از کارگر خدماتی بخواهم برای خانه تکانی این هفته نیاید پول این هفته را برای او واریز کردم. او هفتهای یکبار خانهام را تمیز میکرد.»
زن کارگر خدماتی، سرپرست خانوار است، اجاره میدهد. خانوادههایی که در را به روی کارگران خدماتی بستهاند دچار عذاب وجدان شدهاند . آنها نمیدانند هر کارگر خدماتی با خودش چه به خانه میآورد. برخی از کاربران در شبکههای اجتماعی میگویند باید کاری برای این قشر انجام داد اما نمیدانند چه کاری. دستفروشهای مترو هم به خانه برگشتهاند. آنها حداقل دو ماه آینده بدون درآمد خواهند بود.
رستوران دارها و کافه دارها هم خلوت شدهاند. آنها که «اجاره خانه» میدهند، وضعیت به مراتب بدتری دارند. بسیاری از فعالان شبکههای اجتماعی در نوشتههای خود از صاحبخانهها میخواهند دو ماه اسفند و فروردین را با مستأجران خود کنار بیایند تا این دوره بحرانی بگذرد. تورلیدرها و آژانسهای گردشگری هم از طوفان تعطیلی که کرونا به راه انداخته است بینصیب نماندهاند. کارکنان و خدمات هتلها و مسافرخانهها هم قشری هستند که کرونا آنها را در مهمترین فصل فروش بیکار کرد.