ستاد کل نیروهای مسلح اعلام کرده است که هواپیمای مسافری اوکراین که چند روز پیش در اطراف تهران سقوط کرد، با شلیک اشتباهی و غیرعمد پدافند هوایی ایران منهدم شده است. در این حادثه تلخ، 176 نفر جان خود را از دست دادند.
عصر ایران، مقاله ای به قلم یکی از نفرات رژیم را چاپ کرده است که در ان به چند نکته دست گذاشته است:
– از وقتی که هواپیما سقوط کرد، رسانه های حکومتی و مقامات رسمی و فعالان آنها در فضای مجازی، به اظهار نظرهایی پرداختند مبنی بر این که:
– هواپیما بر اثر نقص فنی سقوط کرده
– هدف قرار دادن هواپیما دروغ است
– از نظر فنی ممکن نیست هواپیما با موشک پدافند سرنگون شده باشد
– آمریکایی های برای تحت الشعاع قرار دادن حمله به عین الاسد این دروغ را بافته اند
– شرکت بوئینگ دارد هزینه می کند تا نقص فنی هواپیمای سرنگون شده اش را لاپوشانی کند
– ترامپ با رئیس جمهور اوکراین دوست است و با هم تبانی کرده اند برای بدنام کردن ایران
– کانادا همچنان سر قضیه زهرا کاظمی با ایران لجاجت می کند و درباره سرنگونی هواپیما جوسازی می کند
– … .
اینک ثابت شده است آن که نادرست می گفت، طرف ایرانی بود؛ تأسف آور است و بسیار شرم آور!
– گفته شده که خطای انسانی عامل این فاجعه بوده است. خطای انسانی قابل پذیرش است ولی بی صداقتی با مردم هرگز. اگر سقوط هواپیما، زخم بود، کتمان حقیقت و دروغ، نمک بر زخم است. آدمی احساس می کند که شعورش نادیده انگاشته شده است؛ خاصه آن که از همان لحظه اول می دانستند چه اتفاقی افتاده است ولی چند شب و روز اطلاعات غلط به مردم ایران و جهان دادند.*
– اگر به هواپیمای اوکراینی یک موشک شلیک شده، قبل از آن، هزاران موشک به اعتماد مردم شلیک شده است بدان حد که الان، مردم ایران نه حرف رسانه های ایرانی را باور می کنند و نه به مسوولان اعتماد دارند.
همین موضوع اخیر را نگاه کنید که کم مانده بود قسم جلاله بخورند هواپیما هدف پدافند قرار نگرفته و آمریکا و غربی های دیگر دارند توطئه می کنند!
آنقدر هم به رسانه های مستقل سخت گرفته شده که آنها هم نمی توانند به مثابه یک رسانه واقعی عمل کنند. نتیجه هم کاملاً مشخص است: مرجعیت رسانه ای به خارج منتقل شده و مردم ایران به این باور رسیده اند که خبرهای واقعی را باید از رسانه های آن ور آبی بجویند.
