«برای یلدای ایستاده در آستانه ی دَر» به چشمم نشان گرچه از خواب نیست به جانم تمنّای مهتاب نیست شبم همچو تهمینه آبستن است وِرا کودکی غیر سهراب نیست چو بالد، بمیرد به چنگِ غروب غروبِ ستمگر ولی باب نیست فراروی خود هرچه بینم غم است درادامه
نَشیمِ ستمگر دلِ خلق نیست وِرا دوزخی باید از خشمِ خلق به هرجا گریزد، به فرجامِ کار نمانَد نهان از دل و چَشمِ خلق کسی را که وُجدانِ بیدار نیست کُنَد تیز تیغ ستم‌کارِگان به زشتی سپارد دل و جان خویش شَوَد همدَم و یارِ پَتیارِگان خموشی گزیندادامه
آن چه را می بینیم یا می شنویم، فاجعه است. هرچه در فیلم و کلیپ، می بینیم ، فاجعه است . سیل و زلزله ، ازیک طرف قتل عام و زندان ازآن طرف ریختن آوار و سنگ بر سرپناه بی پناهنان یا گلوله بر تن کولبران وادامه
در دانشکده علوم دانشگاه تهران، باید در س می خواندم! پسر عمویم در دانشکده هنرهای زیبا و دوست مشترک صمیمی مان پشت کنکوری! بزرگترمان (نه سرپرست)آقای … بود: دبیر کل حزب مردم ایران ـــ خداپرستان سوسیالیست ـــ . او در خیابان اردیبهشت زندگی می کرد و با ما خویشاوندی نزدیکادامه
کاش تمام زندگی، بوُد به عاشقانه در کاش سخن میانِ ما، بوُد به “عشق” مختصر کاش برای مبهمی؛ نقشِ خیالِ دَرهمی خانه نمی شدی خراب، طقل نبود دَر به دَر چشمه درون خویش مُرد/ رود به تشنگی فتاد از دل ابرِ پر زِ بغض، قطره برون نکرده سر گشت بهارادامه
هزاران تن از مردم ایران در سوگ افسانه موسیقی ایران محمد رضا شجریان نشستند. امروز حنجره‌ای خاموش شد که فوران آوازش تجلی تمام عظمت‌های فرهنگی سرزمین ایران بود. صدای آسمانی او که سکوت شب‌های کویرمان را در هم می‌شکست تا به ابد در کوه و دشت و جنگل و صحرایِادامه
محمدرضا شجریان، موسیقی‌دان و خواننده پرآوازه ایران، بعدازظهر امروز هفدهم مهرماه قلبش از تپش ایستاد و در ۸۰سالگی درگذشت. محمدرضا شجریان خواننده مردمیپخش صدا و تصویرش در صداوسیمای جمهوری اسلامی از سال ۱۳۸۸، به دلیل حمایت از مردم معترض به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری، ممنوع شده بود. او همواره خود راادامه
