آزادی آخرین دسته زندانیان سیاسی زمان شاه در سال ۵۷ ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد وقت آن است که بدرود کنی زندان را در چهلمین سالروز ۳۰دی، به شکرانهٔ این روز و به پاس این موهبت و نعمت بزرگ که خداوند به ما و خلق ما عطاادامه

مسعود رجوی حین سخنرانی در فاز سیاسیبه‌مناسبت ۳۰دی، سالروز آزادی براد‌ر مجاهد مسعود رجوی و آخرین دستهٴ زندانیان سیاسی از زندان شاه برگرفته از سایت مجاهدین مسعود: «مگر می‌شود خورشید را کشت؟»روز 30دیماه1357 گروه کثیری از مردم به‌ویژه دانشجویان و جوانان پرشور با تجمع در مقابل زندان قصر تهران، خواستارادامه

گریه ای زیر پلک ماسیده هق هقی کهنه در گلو مانده پرده افتاد و هیچ پیدا شد، چادری روی آبرو مانده تشنه بودیم و تشنه تر گشتیم، به سرابی که در سبو مانده عکسِ آبی که رنگ می بازید، بر تنِ بی قرارِ جو مانده فقل ها بر دهان وادامه

سخت است روزگارِ من این جا بدون توخالی ست سینه ام ز تمنّا بدون توگفتی که بی تو چون گذرانیم روزگار*   اینجا برای من جهنّم پایا بدونِ تورفتی و رفت روشنی از چشم خسته امبی ارزش است دیده ی بینا بدون تورفتی و ماند با من و دلشوره های من:توفان وادامه

دوباره ، نه،  همیشه سرزمین من پُر است از شکوفه های پَرپَر و صدای وحشیِ گلوله ها همیشه در نگاهِ او نشسته زخم بی امانِ شعله ها. همیشه پاسخ سلام مردمش لهیب خشم بوده است و قلعه ی اوین و مهر دستِ خسته اش شکسته زیر تیغ کهنه کارِ کین.ادامه

به روایتگران رنج و شکنجه در زندانهای دیکتاتوری آخوندی حمید نصیری روایت رنج نمانده خاطراتی جز سیاهی بخواند زیر گوش قصه شب درون ذهن شب می خواند اما تمام قصه های مانده بر لب عبور لحظه ها را می شمارد نگاه میلة کابوس زندان کسی که خفته در آغوش زنجیرادامه

شازده كوچولو در سرزمين ملاها. اين قصه بر اساس زندگي مجاهد قهرمان، شهيد سر به دار احمد رئوف بشري دوست نوشته شده است. مقدمه : ليندا چاوز ـ اينگريد بتانكور نويسنده : معصومه رئوف بشري دوست سناريو : سامر هارمن نقاشيها : بونگا ، داويد فرناندو با سپاس و قدردانيادامه