دلا از زبانِ حسودان مَرَنجبه سوراخِ مار اندرون، نیست گدرختِ دلِ سِفله ی طعنه زننباشد بَرَش پرتغال و تُرَنج شناس اهرَمَن ای عزیز از سروشمبادا شَوی همرهِ خود فروشمباد از بخیلان بخواهی مَدَدز دستِ فرومایه،باده منوش به دزدِ قلم، هان مکن اعتمادنیازت به گفتارِ دُزدان مبادزَنَد کوشش دیگران را به جیبکُنَد جانِادامه
آن صداها به کجا رفت؟صداهای بلندگریه ها قهقهه هاآن امانت ها راآسمان آیا پس خواهد داد؟پس چرا حافظ گفت؟ آسمان بار امانت نتوانست کشیدنعره های حلاجبر سر چوبه ی داربه کجا رفت کجا ؟به کجا می رود آهچهچهه گنجشک بر ساقه ی بادآسمان آیااین امانت ها راباز پس خواهد دادادامه
کاش تمام زندگی، بوُد به عاشقانه در کاش سخن میانِ ما، بوُد به “عشق” مختصر کاش برای مبهمی؛ نقشِ خیالِ دَرهمی خانه نمی شدی خراب، طقل نبود دَر به دَر چشمه درون خویش مُرد/ رود به تشنگی فتاد از دل ابرِ پر زِ بغض، قطره برون نکرده سر گشت بهارادامه
ـــ در نظر من بایدن و ترامپ برادرند و مادر آنها ” ایالات متحده ی آمریکا”. ـــ در نظر من فرق است میان بهره بردن از فرصت ها با دلخوش کردن به امیدهایی که اغلب واهی اند! ـــ مقاومت ایران از فرصت برآمده از شیوه ی ترامپ در مقابل حاکمیتادامه
در افسانه های یونان باستان، «سیرن ها» دختران خدای دریا، اهریمنانی بودند با سری به شکل دختران زیبا و جوان و بدن پرندگان. آنها در چمنزاری نزدیک دریا جای داشتند و آواز های مسحور کننده می خواندند تا دریانوردان را به خود جلب کنند. از جمله ویژگیهای آنها که درادامه
این باغ چرا یک‌شبه اینگونه خزان شد؟ آن جنگل سرسبز چرا ارّه کشان شد؟ ویرانه چرا گشت خراباتِ پُر از عشق پیمانه چرا زخمیِ پیمان شکنان شد چوپان چو در آورد زِ تن رختِ شبانی در آغل جا مانده از او گرگ شبان شد ما اینهمه ایّامادامه
گفت سعدی ز سوز سینه ی خود در رثای گذشتنِ رَمَضان: “بلبلی زار زار مینالید بر فراق بهار و وقت خزان گفتم انده مبر که باز اید روز نوروز ولاله و ریحان گفت ترسم بقا وفا نکند ور نه هر سال گل دهد بستان ” نازنینا،زمانه این‌سان استادامه
