ای قرار جهانِ پر آشوب، خوب دانی که بی قرار تواممرکز کهکشان عشقی تو، منِ سر گشته، در مدار توام لحظه ی بی تو بودنم سالی ست، لحظه ها را چگونه بشمارم؟در همه سال های جان فرسا، لحظه لحظه،به انتظار توام بی تو هرگز غزل،غزل نشود، شاعران در به درادامه
یلدایِ وطن را سحری هست اگر مابا آتشِ جان بر شب تاریک بتازیم.یلدای وطن را سحری هست اگر ماخود را به ستم‌کاریِ ضحّاک نبازیم. یلدای وطن را سحری هست اگر ماتوفیم به ملّای ستم‌کاره یِ کلّاش ،باعزم چو البرز بکوبیم سرش راآلوده نگردیم به افسوس وُ به ای‌کاش یلدای وطنادامه
جمشید پیمان، تو را هرگاه می بینم دلم آرام می‌گیرد پُر از شوری، پُر از شادی پُر از گل‌بانگِ آزادی پُر از نوری، پُر از امّید تو را هرگاه می بینم دلم آرام می‌گیرد به لب داری گُلِ خنده وَ در چشمانِ بیدارت نمی بینم خطِ تردید تو مام مهربانادامه
آغاز فصل سرخ قهر! در حالیکه قیام شکوهمند و قهرمانانه مردم ایران به پایان اولین فصل خود نزدیک می شود، به نقطه عطف دیگری در سه روز ۱۴،۱۵،۱۶ آذر رسید و از جمیع جهات یک گام بلند کیفی و رادیکال دیگر به جلو برداشت. امری که حقیقتا شگفت انگیز وادامه
ایران سرزمینی درخاورمیانه بیش از۱۲۰ سال دراسارت استعماروایادی شان دوره هایی راازقیام ها ی بی نتیجه وقحطی های بزرگ وکوچک استعمار وقراردادهای سن پترزبورگی وتصاحب ایران…گذرانده است. واین بارنیز… به گفته زنده یاد احمد کسروی :”بدبخت ملتی که تاریخ کشورش را نداند، شوربخت تر ازآن ملتی که نخواهد تاریخ کشورشادامه
جمشید پیمان، پُر از غم دل وُ، دیده‌ام پُرغبار شب‌ام تیره بود وُ تهی از شرار ز سرمایِ بی پیر، جان در شکنج نبودم امیدی که آید بهار گشوده پر وُ بال در آسمان هیولایِ ظلمت، کران در کران نه از ماه رَدّی بجا مانده بود نه کَس داشت ازادامه
