غافل از آیینه ی خود، در پی جامِ جمیبا خودت بیگانه‌ای، نامحرمان را محرمی در زمستان مانده‌ای جا،با خیالی از بهارشد بهاران و ندیدی لاله‌عبّاسی،بنفشه،مریمی تا به ایوانت نسازد خانه، خورشیدی به صبحاز زمین تا آسمان دورش کشیدی طارَمی زندگانی شد فراموشت،فرو گشتی به یَاسهم‌نَفَس با مُردگان در بستری ازادامه
مجاهد خلق،امیر مسعود فرشچی،دست در دست مرگ نهاد و رفت و ما را با اندوهمان،با اشک‌هامان و با خاطره‌هامان که پُر از شیرینی‌اند،واگذاشت!ـــ من به مفهومی که عارفان ساخته اند و نامش را ” فنا فی الله” گذاشته اند، باور ندارم.اما اندیشه‌ی ” گذشتن از خویش برای دیگران” را درکادامه
ــــ سی و سه سال پیش سی و سه هزار زندانی کت و کول بسته را در زندان های جمهوری اسلامی به بهانه ی “سرموضع نفاق “، دار زدند!ـــ از سی و سه سال پیش، سی‌صد و سی و سه مماشات‌گر جهانی، سی و سه هزار بار فریاد حق خواهیادامه
دیدمش، یک‌نگاه و خاطر‌خواهگشتم و شد دلم گرفتارشمن، سلامی تصادفی کردماو، سکوتی به جان تب‌دارشدر نگاهش هزار خاطره بودبَر لب،امّا سکوت غم‌بارشرفت و آرام زیر لب گفتم؛هرکجا می‌رَود،خدا یارش. نه جوانی شناسد و پیرینیست در کارِ عشق،آدابیمی‌رسد، می‌بُرَد قرارِت رافی‌البداهه، بدونِ اسبابیمی‌شَوی او،رها شَوی از خویشبا وُ بی او، همیشهادامه
در طی میلیون‌ها سال، اجداد ما هر روز خود و موجودات زنده پیرامون خود را می‌دیده‌که توسط حیوانات گرسنه با جثه هایی بزرگ و کوچک پاره پاره می‌شوند؛ از این رو در طول تاریخ و به تجربه دریافت که به عنوان گونه‌ایست که شکار محسوب می‌شود. سایه این دریافت کهادامه
«به یاد هزاران شهید آزادی که فداشان را وثیقه ی بقای زندگی کردند» سر کوچه ایستاده بودم. کوچه خاکی بود و دیوارها یک‌دست سفید. آنجا که من منتظر بودم آسمان را غبار گرفته بود و داغی یک بعد از ظهر امانیه ی اهواز صورتم را صفا می داد. یک پیراهنادامه
ـــ تبدیل ایران به بهشت،کار مردم ایران است! ـــ ویران کردن دوزخی به اسم جمهوری اسلامی هم کار مردم ایران است! ـــ اپوزیسیون آزادی خواه با ارائه ی دلایل انکار ناپذیر ، معتقد است ، ایران از این جهنّم رهایی نمی یابد،مگر اینکه آنرا یکسره ویران سازد! ـــ شعار سرنگونیادامه
